W obu przypadkach efektem działania jest dostarczenie do lewego i prawego oka różnych obrazów.
Na rynku dominują dwie techniki autostereoskopowe ("bezokularowe"):
metoda bariery paralaksy,metoda soczewkowa (soczewek lentykularnych).
Techniki "okularowe" dominują na rynku 3D,
ale przyszłość należy do autostereoskopii
Metoda bariery paralaksy polega na umieszczeniu przed ekranem telewizora specjalnie zaprojektowanej przesłony wykonanej z nieprzeźroczystego materiału. Przesłona posiada szczeliny, przez które przekazywany jest obraz dla prawego oraz lewego oka. Rozmieszczenie szczelin współgra z możliwymi pozycjami obu oczu względem ekranu telewizora. Aby możliwe było oglądanie trójwymiarowych efektów w tej technologii, konieczne jest odpowiednie przygotowanie materiału wideo. Klatka obrazu zwana stereogramem powstaje poprzez złożenie dwóch obrazów - dla prawego oraz lewego oka. Tak spreparowany obraz pozwala na ujrzenie efektu 3D tylko naprzeciwko ekranu telewizyjnego, dlatego też najnowsze technologie tworzenia obrazów pozwalają na tworzenie pojedynczych klatek (panoramagramów), w skład których wchodzi znacznie większa ilość obrazów bazowych. W efekcie zwiększa się ilość puntów, w których widz oglądać może czysty, ostry i trójwymiarowy obraz.
Autostereoskopowe metody wyświetlania obrazu 3D.
Wygląda na to, że przyszłością jest metoda soczewek lentykularnych,
ze względu na lepsze odwzorowanie barw i janość obrazu.
