O powodach zmiany systemu emerytalnego słyszało się wielokrotnie, podczas jej wprowadzania. Ale czy pamiętamy o nich? Większość ludzi dawno o tym zapomniała będąc zajętymi sprawami dnia codziennego. Co więcej trudno jest znaleźć w internecie opracowanie tego tego zagadnienia, które byłoby dla mnie zadowalające. Dlatego pozwolę sobie na zacytowanie artykuły z jednej strony podając źródło i korzystając tym samym z prawa cytatu.
Od kilkunastu lat w mediach przewija się kwestia związana ze starzejącym się społeczeństwem. Rzadko zastanawiamy się nad skutkami zmian demograficznych, które będą nas wszystkich dotyczyć. Wydłużona średnia życia powoduje konieczność wypłaty emerytur przez dłuższy okres niż miało to miejsce w poprzednich dekadach oraz wzrostem liczby wypłacanych emerytur. Taki stan rzeczy przy utrzymaniu emerytur na stałym poziomie ich wartości, spowodować by mógł na tyle duże obciążenie dla Skarbu Państwa, że równałoby się to z jego niewypłacalnością.
„Przyczyną wprowadzenia reformy emerytalnej w Polsce była konieczność takiego dostosowania systemu zabezpieczeń emerytalnych do zmian na rynku pracy i spodziewanych tendencji demograficznych, które pozwoliłoby na ograniczenie wydatków państwa z tytułu finansowania emerytur a jednocześnie, zachowując prawa nabyte, stanowiło rękojmię wypłaty godziwych świadczeń w przyszłości”
Str. 7 „Bezpieczeństwo dzięki emeryturze” Raport na temat zakładów emerytalnych oraz sposobu wypłat emerytur z II filara, Wydawnictwo sejmowe, Warszawa 2002r.
Poprzedni system opierał się na wpłatach do ZUS osób pracujących, z których płacone były emerytury. W sytuacji, zwiększenia się liczby emerytów jedyną alternatywą byłoby zwiększenie płaconych na rzecz ZUS składek, co byłoby przez wielu uznane za niesłuszne działanie Państwa lub zmniejszenie wypłacanych emerytur. Zmniejszenie emerytur pomogłoby ustabilizować wydatki Skarbu Państwa do momentu jak emeryci z konieczności wywołanej zmniejszeniem się ich dochodów zwróciliby się masowo do opieki socjalnej po pomoc, co w dłuższym okresie doprowadziłoby do konieczności zwiększenia budżetu opieki socjalnej, która swoje finansowanie czerpie z budżetu Skarbu Państwa.
Przed wprowadzeniem zmian w systemie emerytalnym, obciążani za wypłatę świadczeń emerytalnych byli osoby aktywni zawodowo, płacący składki ZUS ( Zakładu Ubezpieczeń Społecznych ). W sytuacji, problemów z płynnością finansową, Skarb Państwa pełnił rolę zabezpieczającą wypłatę świadczeń. Zauważalny przez demografów proces starzenia się społeczeństwa przy pozostawieniu poprzedniego systemu emerytalnego „groziłoby koniecznością podejmowania niepopularnych decyzji o wzroście składki w celu zapewnienia określonego poziomu świadczeń. Jednocześnie wzrost składki nie dawałby pewności, czy zachowana zostanie realna wartość emerytur. Innym rozwiązaniem sytuacji, która niechybnie by nastąpiła mogłoby być obniżenie świadczeń emerytalnych, co z pewnością przyjęte by zostało przez beneficjentów ( przyszłych emerytów ) z dużą dozą krytyki i niezadowolenia. Takie rozwiązanie, zakładając pomniejszenie świadczeń emerytalnych, żeby nie podnosić dodatkowo płatnikom ZUS obciążeń podatkowych doprowadziłoby do spadku zamożności emerytów, którym w dłuższej perspektywie konieczna byłaby pomoc socjalna. Doprowadziłoby to do konieczności podniesienia budżetu pomocy socjalnej kosztem skarbu państwa. Jak widać, utrzymanie starego systemu emerytalnego, co prawda wygodnego dla przyszłych emerytów byłoby niemożliwe. Każdy bowiem Skarb Państwa ma ograniczone dochody, a przy starzejącym się społeczeństwie stary system emerytalny byłby niemożliwy do utrzymania.”
Str. 7 „Bezpieczeństwo dzięki emeryturze” Raport na temat zakładów emerytalnych oraz sposobu wypłat emerytur z II filara, Wydawnictwo sejmowe, Warszawa 2002r.
Nowy system emerytalny jest uodporniony na ewentualne zmiany w strukturze demograficznej oraz daje względne bezpieczeństwo Skarbu Państwa, które musiałoby ponosić koszty różnicy z wpływów i wydatków ponoszonych przez ZUS. Ryzyko ponoszą jednak członkowie OFE, dlatego tak ważny jest wybór odpowiedniego funduszu emerytalnego!.
„Nowy system emerytalny jest w całości systemem o zdefiniowanej składce. Znana jest wysokość składki, natomiast nieokreślona jest wysokość przyszłego świadczenia emerytalnego. System o zdefiniowanej składce pozwala względnie przewidzieć koszty uczestnictwa w systemie. Nie jest wrażliwy na znaczące zmiany w strukturze demograficznej ludności. Przerzuca jednak ryzyko poziomu przyszłego świadczenia na beneficjentów systemu.”
Str. 8 „Bezpieczeństwo dzięki emeryturze” Raport na temat zakładów emerytalnych oraz sposobu wypłat emerytur z II filara, Wydawnictwo sejmowe, Warszawa 2002r.
Artykuł pochodzi ze strony www.mojeofe.com
Od kilkunastu lat w mediach przewija się kwestia związana ze starzejącym się społeczeństwem. Rzadko zastanawiamy się nad skutkami zmian demograficznych, które będą nas wszystkich dotyczyć. Wydłużona średnia życia powoduje konieczność wypłaty emerytur przez dłuższy okres niż miało to miejsce w poprzednich dekadach oraz wzrostem liczby wypłacanych emerytur. Taki stan rzeczy przy utrzymaniu emerytur na stałym poziomie ich wartości, spowodować by mógł na tyle duże obciążenie dla Skarbu Państwa, że równałoby się to z jego niewypłacalnością.
„Przyczyną wprowadzenia reformy emerytalnej w Polsce była konieczność takiego dostosowania systemu zabezpieczeń emerytalnych do zmian na rynku pracy i spodziewanych tendencji demograficznych, które pozwoliłoby na ograniczenie wydatków państwa z tytułu finansowania emerytur a jednocześnie, zachowując prawa nabyte, stanowiło rękojmię wypłaty godziwych świadczeń w przyszłości”
Str. 7 „Bezpieczeństwo dzięki emeryturze” Raport na temat zakładów emerytalnych oraz sposobu wypłat emerytur z II filara, Wydawnictwo sejmowe, Warszawa 2002r.
Poprzedni system opierał się na wpłatach do ZUS osób pracujących, z których płacone były emerytury. W sytuacji, zwiększenia się liczby emerytów jedyną alternatywą byłoby zwiększenie płaconych na rzecz ZUS składek, co byłoby przez wielu uznane za niesłuszne działanie Państwa lub zmniejszenie wypłacanych emerytur. Zmniejszenie emerytur pomogłoby ustabilizować wydatki Skarbu Państwa do momentu jak emeryci z konieczności wywołanej zmniejszeniem się ich dochodów zwróciliby się masowo do opieki socjalnej po pomoc, co w dłuższym okresie doprowadziłoby do konieczności zwiększenia budżetu opieki socjalnej, która swoje finansowanie czerpie z budżetu Skarbu Państwa.
Przed wprowadzeniem zmian w systemie emerytalnym, obciążani za wypłatę świadczeń emerytalnych byli osoby aktywni zawodowo, płacący składki ZUS ( Zakładu Ubezpieczeń Społecznych ). W sytuacji, problemów z płynnością finansową, Skarb Państwa pełnił rolę zabezpieczającą wypłatę świadczeń. Zauważalny przez demografów proces starzenia się społeczeństwa przy pozostawieniu poprzedniego systemu emerytalnego „groziłoby koniecznością podejmowania niepopularnych decyzji o wzroście składki w celu zapewnienia określonego poziomu świadczeń. Jednocześnie wzrost składki nie dawałby pewności, czy zachowana zostanie realna wartość emerytur. Innym rozwiązaniem sytuacji, która niechybnie by nastąpiła mogłoby być obniżenie świadczeń emerytalnych, co z pewnością przyjęte by zostało przez beneficjentów ( przyszłych emerytów ) z dużą dozą krytyki i niezadowolenia. Takie rozwiązanie, zakładając pomniejszenie świadczeń emerytalnych, żeby nie podnosić dodatkowo płatnikom ZUS obciążeń podatkowych doprowadziłoby do spadku zamożności emerytów, którym w dłuższej perspektywie konieczna byłaby pomoc socjalna. Doprowadziłoby to do konieczności podniesienia budżetu pomocy socjalnej kosztem skarbu państwa. Jak widać, utrzymanie starego systemu emerytalnego, co prawda wygodnego dla przyszłych emerytów byłoby niemożliwe. Każdy bowiem Skarb Państwa ma ograniczone dochody, a przy starzejącym się społeczeństwie stary system emerytalny byłby niemożliwy do utrzymania.”
Str. 7 „Bezpieczeństwo dzięki emeryturze” Raport na temat zakładów emerytalnych oraz sposobu wypłat emerytur z II filara, Wydawnictwo sejmowe, Warszawa 2002r.
Nowy system emerytalny jest uodporniony na ewentualne zmiany w strukturze demograficznej oraz daje względne bezpieczeństwo Skarbu Państwa, które musiałoby ponosić koszty różnicy z wpływów i wydatków ponoszonych przez ZUS. Ryzyko ponoszą jednak członkowie OFE, dlatego tak ważny jest wybór odpowiedniego funduszu emerytalnego!.
„Nowy system emerytalny jest w całości systemem o zdefiniowanej składce. Znana jest wysokość składki, natomiast nieokreślona jest wysokość przyszłego świadczenia emerytalnego. System o zdefiniowanej składce pozwala względnie przewidzieć koszty uczestnictwa w systemie. Nie jest wrażliwy na znaczące zmiany w strukturze demograficznej ludności. Przerzuca jednak ryzyko poziomu przyszłego świadczenia na beneficjentów systemu.”
Str. 8 „Bezpieczeństwo dzięki emeryturze” Raport na temat zakładów emerytalnych oraz sposobu wypłat emerytur z II filara, Wydawnictwo sejmowe, Warszawa 2002r.
Artykuł pochodzi ze strony www.mojeofe.com
Licencja: Creative Commons
