Wyobraź sobie, że Twoje życie jest jak autobus. Jak wygląda i gdzie zmierza, zależy tylko od Ciebie. Może być jak piękny, nowoczesny autokar przemierzający tysiące kilometrów po całej Europie. A może być jak przebrzmiały, brudny psujący się PKS, który ledwo dowlecze się do pobliskiego przystanku.
Świętowanie jest nie tylko dla ciała ale też dla ducha.
Świadomość to największy nieprzemijający skarb, który nie ma żadnego odpowiednika w poszukiwaniu skarbów ziemskich. To dar od Stwórcy, który został ukryty w pokładach nieuświadomionego życia.
Nasze życie codzienne, co jest oczywiste, opiera się na relacjach z innymi ludźmi. Rodzina, związki, szkoła, biznes, przyjaźń itd. nie funkcjonowałyby, jak należy, gdyby człowiek się alienował i separował od wszystkich. Prawdą jest, że jako ludzie potrzebujemy siebie nawzajem. Często jednak pewien czynnik przeszkadza w prawidłowym odbiorze ludzi.
Ślizganie się po powierzchni życia, nie daje takich rezultatów, jak podglądanie scen z życiowych doświadczeń. Obserwacja uczy wyciagania wniosków i tym samym mądrości.
Jest tyle pieknych słów, aby móc się porozumieć z przyjacielem czy partnerem, tylko czy chcemy to zrobić? Może ktoś woli nadużywać słów z najniższej półki, aby ego wzrosło.
Kosmos wymusza na człowieku wykonywanie jego podstawowych praw. Znając zasady, można poruszać się bezpiecznie po drodze życia.
Poziomy nas różnią od siebie i dlatego nie możemy się wzajemnie zrozumieć. Mowa poziomów jest zupełnie różna, jak i sposób wyrażania siebie.
Życie, to przygoda dla odważnych – znasz to? Postrzegasz to tak? Dziś doświadczyłem, że jeśli drobię w miejscu, oszczędzam, działam zachowawczo, to tak właściwie nie działam i nie żyję… albo idę do przodu na całego, z pieśnią na ustach i przytupem albo drobię w miejscu i tak właściwie, to się cofam…
