Bardzo niewielu ludzi obdarzonych jest idealną z natury skórą. Obecnie więcej osób mieszka w miastach i mają one nieustanny kontakt z brudem i zanieczyszczeniami, tempo ich życia jest bardzo szybkie, wywołuje stres, a mimo to pragną być idealnie piękne!
Odczuwanie, przeżywanie, analizowanie piękna to indywidualna sprawa każdego człowieka. Istnieją natomiast pewne kanony piękna, do których często się odwołujemy, chcąc określićczego nam brak w danej ocenie, bądź "czego tu jest za dużo".
Kobieta zmienną jest – o prawdziwości tego popularnego powiedzenia mężczyźni przekonują się prawie codziennie, dzieląc życie ze swoją drugą połówką. Płeć piękna zmienia się jednak nie tylko z dnia na dzień, ale także ewoluuje przez stulecia.
Obecne kanony piękna są zdecydowanie odmienne od panujących we wcześniejszym okresie. Kiedyś, w okresie paleolitu mężczyźni wzdychali do kobiet o tłustych pośladkach, grubych i krótkich udach, ogromnych obwisłych piersiach brzuchach. Taki był ideał piękna. Później kobieta musiała mieć talię osy, obfity biust i rozłożyste biodra
Okres wiktoriański w Ameryce (około 1875–1915) był ostatnim, w którym chrześcijaństwo stanowiło prawdziwe jądro amerykańskiej kultury. Okres ten nie był jednak doskonały. Przyczynił się do tego m.in fakt, iż kobiety chodziły w długich sukniach, nawet latem, bez szans na klimatyzację.
