Święta Wielkanocne niezmiennie przywodzą na myśl święconkę, pisanki, lany poniedziałek oraz śniadanie wielkanocne z tradycyjnymi potrawami, które w wielu domach doprawia się przyprawami.
Obecnie w czasie Wielkanocy na naszych stołach króluje żur staropolski, biała kiełbasa, pasztet czy też śledzie. Jednak dawniej, żur, podobnie jak śledzie, był symbolem Wielkiego Postu. Zgodnie z ludowym zwyczajem, na koniec postu odprawiano „Pogrzeb żuru” i „Wieszanie śledzia”. Garnek z postnym żurem wynoszono wówczas z domu przy okrzykach “Żur do lasu, mięso do wsi” i zakopywano poza wsią. Śledzia natomiast wieszano na drzewie, najczęściej wierzbie. W ten sposób „karano” potrawy za to, że przez sześć tygodni nie można było spożywać mięsa, a jednie dania postne - najczęściej właśnie żur i śledzie.
Znany nam obecnie żurek wielkanocny to potrawa bogata w składniki, sycąca i aromatyczna. Staropolskim zwyczajem przygotowuje się go na bazie zakwasu – kiszonej przez trzy dni razowej mąki żytniej, wody i skórki chleba razowego. Oprócz zakwasu ważnymi składnikami wielkanocnego żuru są wywar z włoszczyzny (bez kapusty) i mięsa, kilka suszonych grzybów, czosnek, wędzony boczek, szynka, odrobina chrzanu z korzenia i oczywiście jajko ugotowane na twardo. Ponieważ dzisiaj gospodynie domowe nie mają czasu na tak pracochłonne danie, zakwas kupują zazwyczaj w sklepie a jego smak wzmacniają dodatkiem niewielkiej ilości przypraw.
W ten sposób otrzymuje się znakomite świąteczne danie, które może śmiało konkurować ze staropolskim przysmakiem.
Drugą potrawą kojarzoną ze śniadaniem wielkanocnym jest biała kiełbasa, przyrządzona z mięsa wieprzowego lub wieprzowo – wołowego w charakterystycznym białym jelicie. Aby była smaczna należy zwrócić szczególną uwagę na sposób jej przygotowania. Zbyt wysoka temperatura wody, lub zbyt długi czas parzenia spowodują, że kiełbasa będzie sucha. Kiełbasę można podawać ugotowaną, pieczoną lub w sosie chlebowym doprawionym przyprawami do wieprzowiny.
Biała kiełbasa w sosie to danie aromatyczne, które podkreśli kunszt gospodyni i zadowoli podniebienia rodziny, a szczególnie mężczyzn.
Obecnie w czasie Wielkanocy na naszych stołach króluje żur staropolski, biała kiełbasa, pasztet czy też śledzie. Jednak dawniej, żur, podobnie jak śledzie, był symbolem Wielkiego Postu. Zgodnie z ludowym zwyczajem, na koniec postu odprawiano „Pogrzeb żuru” i „Wieszanie śledzia”. Garnek z postnym żurem wynoszono wówczas z domu przy okrzykach “Żur do lasu, mięso do wsi” i zakopywano poza wsią. Śledzia natomiast wieszano na drzewie, najczęściej wierzbie. W ten sposób „karano” potrawy za to, że przez sześć tygodni nie można było spożywać mięsa, a jednie dania postne - najczęściej właśnie żur i śledzie.
Znany nam obecnie żurek wielkanocny to potrawa bogata w składniki, sycąca i aromatyczna. Staropolskim zwyczajem przygotowuje się go na bazie zakwasu – kiszonej przez trzy dni razowej mąki żytniej, wody i skórki chleba razowego. Oprócz zakwasu ważnymi składnikami wielkanocnego żuru są wywar z włoszczyzny (bez kapusty) i mięsa, kilka suszonych grzybów, czosnek, wędzony boczek, szynka, odrobina chrzanu z korzenia i oczywiście jajko ugotowane na twardo. Ponieważ dzisiaj gospodynie domowe nie mają czasu na tak pracochłonne danie, zakwas kupują zazwyczaj w sklepie a jego smak wzmacniają dodatkiem niewielkiej ilości przypraw.
W ten sposób otrzymuje się znakomite świąteczne danie, które może śmiało konkurować ze staropolskim przysmakiem.
Drugą potrawą kojarzoną ze śniadaniem wielkanocnym jest biała kiełbasa, przyrządzona z mięsa wieprzowego lub wieprzowo – wołowego w charakterystycznym białym jelicie. Aby była smaczna należy zwrócić szczególną uwagę na sposób jej przygotowania. Zbyt wysoka temperatura wody, lub zbyt długi czas parzenia spowodują, że kiełbasa będzie sucha. Kiełbasę można podawać ugotowaną, pieczoną lub w sosie chlebowym doprawionym przyprawami do wieprzowiny.
Biała kiełbasa w sosie to danie aromatyczne, które podkreśli kunszt gospodyni i zadowoli podniebienia rodziny, a szczególnie mężczyzn.
Licencja: Creative Commons
