Wełna mineralna to jeden z podstawowych materiałów izolacyjnych stosowanych w budownictwie, jest pochodzenia mineralnego. Używa się jej do izolacji termicznych i akustycznych stropów i podłóg, dachów i stropodachów, ścian wewnętrznych i zewnętrznych, a także ciągów izolacyjnych.
Wełna mineralna produkowana jest z kamienia bazaltowego. Wyrób może być w postaci płyt, mat, filcu, otulin lub luzem.
Ma niski współczynnik przewodzenia ciepła, dzięki czemu posiada dużą izolacyjność termiczną. Współczynnik przewodności cieplnej (tzw. lambda) wełny mineralnej jest niski. Waha on się od ok. 0,034 do 0,050 W/m*K. Jego wysokość zależy od technologii produkcji (splątania włókien), a także od gęstości własnej.
Jest niepalna i ognioodporna, sprężysta i wytrzymała , wodoodporna i paroprzepuszczalna, odporna na zanieczyszczenia biologiczne i chemiczne. Cechuje ja też zdolność pochłaniania dźwięków, stabilność kształtu i wymiaru.
Wcześniej produkowano w Polsce wełną mineralną z żużli wielkopiecowych, ale miała ona gorsze parametry użytkowe. Był to materiał silnie chłonący wodę, często zawierał liczne zanieczyszczenia.
Nie jest materiałem idealnym, ponieważ koszt jej montażu jest wyższy od innych materiałów izolujących ze względu na wysoki ciężar własny. Druga wada wełny to higroskopijność i nasiąkliwość.
Współczynnik przewodności cieplnej (tzw. lambda) wełny mineralnej jest niski. Waha on się od ok. 0,034 do 0,050 W/m*K. Jego wysokość zależy od technologii produkcji ( splątania włókien), a także od gęstości własnej.
Wcześniej produkowano w Polsce wełnę mineralną z żużli wielkopiecowych, ale miała ona gorsze parametry użytkowe.
Styropian to inaczej polistyren ekspandowany (EPS). Jest materiałem izolacyjnym wykorzystywany w budownictwie, ale jego popularność dotyczy też stosowania go wielu innych branżach. Jest produktem lekkim, odpornym na wilgoć i o dobrych parametrach izolacji termicznej. Jest też odporny na działanie roztworów wodnych soli, kwasów, jak też zasad.