Design thinking pomaga zarówno w kreowaniu innowacji, jak i w planowaniu kariery. Z myślenia projektowego można skorzystać niemal w każdej sytuacji: zarówno zawodowej, jak i życiowej, w której pojawia się jakiś problem do rozwiązania i ktoś, komu to rozwiązanie może pomóc.
Masz problem? Wykorzystaj design thinking!
Można powiedzieć, że design thinking to metodologia kreatywnego rozwiązywania problemów, ale to bardzo uproszczona definicja. Bo żeby móc zastosować design thinking potrzebny jest nie tylko sam problem, ale też powinien być on po pierwsze rozwiązywalny, a po drugie potrzebny jest człowiek, którego ten problem dotyczy.
Design thinking pomaga w poszukiwaniu rozwiązania, co nie oznacza, że podsuwa gotową receptę. Tak naprawdę w ramach procesu odkrywamy bardzo wiele różnych rozwiązań, ponieważ im jest ich więcej, tym zwiększa się szansa, że któreś sprawdzi się najlepiej. To kwestia prób i błędów, testowania różnych dróg po to, aby w finalnym etapie trafić na tę właściwą.
Proces myślenia projektowego wymaga więc cierpliwości, czasu oraz zebrania rzetelnych informacji na temat podmiotu, któremu on służy.
Etapy design thinking
Geneza design thinking sięga lat 80 i 90 XX w., kiedy to na Uniwersytecie Stanforda w Kalifornii, zaczęto pracować nad metodą, umożliwiającą łatwiejszy transfer kreatywnych pomysłów do globalnego centrum innowacji, czyli Doliny Krzemowej. Do dzisiaj ta amerykańska uczelnia pozostaje najsłynniejszym ośrodkiem design thinking na świecie.
Design thinking to proces, który w ujęciu stanfordzkim, opiera się na 5 następujących etapach:
Empatia
Empatia, czyli rozpoznanie potrzeb oraz motywacji stojących za wyborami (naszymi lub badanej grupy użytkowników).
Definiowanie problemu
Definiowanie problemu, czyli określenie, na podstawie zebranych w pierwszym etapie informacji oraz poczynionych obserwacji, tego „właściwego” problemu. Na tym etapie przełamujemy ograniczające przekonania i stereotypy, aby dotrzeć do samego sedna sprawy.
Generowanie pomysłów
Mamy już nasz problem, czas więc na szukanie rozwiązań, czyli burzę mózgów. Tak, jak już wspomniane zostało powyżej - im więcej pomysłów, tym lepiej. Co bardzo ważne - generowaniu nie może towarzyszyć ani krytykowanie ani ocenianie.
Prototypowanie
Jeśli w poprzednim etapie udało nam się wygenerować dużo pomysłów i wybraliśmy spośród nich, np. 3 najlepsze propozycje, w tej fazie czas na tworzenie prototypów, czyli zastosowanie wytypowanych rozwiązań w praktyce. Najlepszym rozwiązaniem jest zwizualizowanie wybranych pomysłów. W przypadku procesu prowadzonego dla produktów, mogą być to różnego rodzaju kartonowe makiety (prototyp 3D), a dla usług - storyboardy przedstawiające np. innowacyjną ścieżkę zakupową (prototyp 2D). Prototypem mogą być również scenki rodzajowe. Można też dowolnie łączyć formy prototypowania, np. scenkę rodzajową z wykorzystaniem makiety. Co ważne - prototypy mają być przede wszystkim szybkie i tanie.
Testowanie
Ostatni etap to sprawdzanie naszych rozwiązań. Wychodzimy z prototypami do potencjalnych użytkowników (grup testujących), które będą sprawdzać, czy dany pomysł jest strzałem w dziesiątkę czy też nie.
Jeśli etapy empatii i definiowania problemu (który jest zazwyczaj najbardziej czasochłonny) zostały przeprowadzone skrupulatnie, prawdopodobieństwo wygenerowania pomysłu, który przejdzie z sukcesem etapy prototypowania i testowania, jest naprawdę wysokie. W końcu cały ten proces opiera się na człowieku, jego potrzebach i stworzeniu rozwiązań, które będą dla niego wspierające i użyteczne. Bez ludzkiego elementu design thinking nie ma sensu.
Design thinking - co ma wspólnego myszka komputerowa z projektowaniem kariery?
Z design thinking korzysta się zarówno przy tworzeniu innowacyjnych rozwiązań z obszaru nowych technologii, przy planowaniu strategii komunikacji wewnętrznej czy akcji sprzedażowych, a także w edukacji. Wiele światowych potęg takich jak Apple czy IBM wykorzystuje design thinking do projektowania swoich produktów po to, aby odpowiadały na potrzeby użytkowników (klientów).
Design thinking wykorzystuje się również z powodzeniem w projektowaniu kariery, a pięcioetapowy proces, o którym wspomniano powyżej, świetnie sprawdza się w momencie, gdy szukamy rozwiązania na problemy, pojawiające się np. w trakcie zmiany zawodowej. Dzięki zastosowaniu i uruchomieniu:
- podejścia projektowego (design mindset),
- kreatywnych ćwiczeń, w tym techniki przeformułowywania problemów,
- dogłębnej analizy zasobów,
- otwartości i ciekawości,
- proaktywnego podejścia,
można wygenerować pomysły, które pomogą odkryć naszą nową zawodową drogę lub też zrewolucjonizować obecną. Po to, aby na nowo odczuć satysfakcję i radość z pracy.
Co ma więc wspólnego komputerowe urządzenie z projektowaniem kariery? To, że zarówno przy projektowaniu innowacyjnej myszki, jak i naszego życia zawodowego można z powodzeniem zastosować ten sam, pięcioetapowy proces myślenia projektowego.
Kto może korzystać z design thinking?
Każdy. Oczywiście w okrojonym zakresie i nie w tak profesjonalny sposób, jak zespoły projektowe z Doliny Krzemowej, ale każdy z nas może wdrażać w codziennym życiu zasady myślenia projektowego i korzystać z nich w sytuacjach, które mogą się niekiedy wydawać bez wyjścia.
Jednak w przypadku problemów związanych ze sferą zawodową, warto skorzystać z pomocy osób, które używają tej metodologii w swojej codziennej pracy, będących konsultantami lub coachami kariery. Stosowanie design thinking pozwala na odblokowanie wielu hamujących nas wewnętrznych przekonań, a w efekcie poszukiwań i całego procesu, można uzyskać naprawdę wartościowe i niekiedy całkiem zaskakujące rozwiązania dylematów związanych z nasza karierą.
