Do tego służy analiza wczesnych oraz późnych zmian pośmiertnych. O czym mowa?
Wczesne znamiona śmierci
Znamiona śmierci wczesne to wszelkie zmiany pośmiertne w zwłokach, które wykształcają się w ciągu pierwszych dwunastu godzin po śmierci. Stanowią one dowód wykorzystywany w postępowaniu procesowym. Wskazują, że mamy do czynienia z nieboszczykiem. Pozwalają stwierdzić zgon i przystąpić do wykonywania dalszych czynności procesowych, zawartych m.in. w artykule 209 kodeksu postępowania karnego. Więcej informacji możemy uzyskać w kancelarii prawnej tutaj.
Rodzaje wczesnych oznak śmierci
- plamy opadowe – a więc zebrana krew, która po śmierci gromadzi się w najniżej położonych fragmentach ciała, np. w przypadku wisielców tzw. rajstopy śmierci.
- stężenie pośmiertne – czyli proces, w którym zwłoki stają się sztywne. Zaraz po śmierci następuje rozluźnienie mięśni, które po jakimś czasie kurczą się i zaciskają.
- oziębienie zwłok – proces zmian temperaturowych podyktowanych warunkami atmosferycznymi.
- bladość zwłok – odpłynięcie krwi do najniższych partii ciała powoduje zmianę koloru skóry w pozostałych.
- wysychanie pośmiertne – czyli proces utraty wody z organizmu. W jego efekcie zapadają się niektóre części ciała i zmieniają swoją formę oraz kształt.
Późne zmiany pośmiertne
Wśród późnych zmian pośmiertnych możemy wymienić takie, które mają charakter utrwalający. Pojawiają się średnio po około 12 godzinach od momentu zgonu. Są zależne od warunków atmosferycznych i ich współwystępowanie jest niemożliwe.
- Autoliza – samostrawienie tkanek i komórek pod wpływem własnych enzymów hydrolitycznych;
- Gnicie – rozpad tanek w następstwie rozkładu złożonych związków organicznych pod wpływem enzymów bakterii, głównie beztlenowych;
- Zeszkieletowanie – skutek postępującego rozkładu zwłok polegający na całkowitym zniszczeniu części miękkich;
- Strupieszenie – proces pośmiertny o charakterze utrwalającym, który zachodzi w zwłokach pozostających w środowisku suchym i przewiewnym w stosunkowo wysokiej temperaturze otoczenia;
Przeobrażenie tłuszczowo-woskowe – proces utrwalający zachodzący w środowisku wybitnie wilgotnym z brakiem dostępu powietrza. Polega na przemianie tkanki tłuszczowej w masy tłuszczowo-woskowe.