Wystarczy, że płodność szwankuje choćby u jednego z małżonków, a już nie ma szans na spełnienie bardzo ważnej z punktu widzenia większości społeczeństwa roli, jaką jest przedłużenie gatunku. W przeszłości żona, która nie mogła dać potomka (szczególnie męskiego) władcy, często była zastępowana przez kolejną. I zawsze o niepłodność oskarżana była kobieta.
Współcześnie wiedza na temat płodności znacznie się rozwinęła, ale niejedno małżeństwo się rozpadło z powodu braku własnych dzieci.
Bardzo istotne jest zatem ustalenie przyczyny, dlaczego pomimo regularnego współżycia między kobietą i mężczyzną bez stosowania środków antykoncepcyjnych, para nie może doczekać się upragnionej ciąży.
A przyczyny mogą być bardzo różne i statystycznie rozkładają się równo pomiędzy kobietami a mężczyznami (około 30 %). Pozostałe 40% to przypadki, których nie udaje się zdiagnozować: wszystko wydaje się prawidłowe, a zapłodnienie nie następuje.
Badania poszukujące przyczyn niepłodności można podzielić na 3 grupy:
1. Badania wspólne dla kobiet i mężczyzn – zwykle są to badania wstępne, często krwi, które określają, czy któreś z partnerów nie choruje na choroby ogólne, które mogą upośledzać płodność. Wśród podejrzanych są przede wszystkim choroby zaburzające gospodarkę hormonalną, czyli choroby tarczycy, nadnerczy. Cukrzyca, choroby nerek czy wątroby też nie są obojętne dla przyszłego rodzicielstwa.
2. Badania dla kobiet – są dość zróżnicowane ze względu na skomplikowany układ rozrodczy i zależą od konkretnych funkcji, jakie spełniają różne organy w procesie prokreacji:
- badania i stymulacja owulacji – bez jajeczka ciąża jest niemożliwa
- badanie drożności jajowodów – HSG (histerosalpingografia)
- badanie jamy macicy (histeroskopia), w której ma się zagnieździć jajeczko i wykrycie ewentualnych przeszkód ku temu, takich jak polipy, zrosty, mięśniaki, nowotwory, endometrioza
- laparoskopia przez pochwę lub otwór w brzuchu – badająca szczegółowo narządy rodne
3. Badania dla mężczyzn – określające, jakość pobranego nasienia pod względem ilości, plemników oraz ich ruchliwości, koncentracji. Jeśli komputerowe badanie ogólne wykaże jakieś nieprawidłowości, to kolejne, szczegółowe badania „szukają” przyczyny, np. antybiogram nasienia, test swim-up, chiromatyna plemnikowa itp.
Kolejność badań powinien ustalać lekarz specjalista.
Im szybciej zgłosisz się na badania, tym szybciej będzie można zdiagnozować przyczynę niepłodności i podjąć leczenie!
