Wcześniejsze grupy terrorystyczne charakteryzowały się tym, że celem ich ataków były konkretne osoby np. konkretny polityk lub głowa państwa, o czym świadczyć może m.in. zamach w 1914 roku, w którym przez postrzał stracił życie arcyksiążę Franciszek Ferdynand – następca tronu Austro-Węgier, zamach bombowy na cara Rosji Aleksandra II w 1881 roku, czy też zamach na McKinleya-prezydenta USA zastrzelonego w 1901 roku.
Z biegiem czasu terroryści przestali atakować pojedyncze osoby a celem ich ataków stały się grupy osób często przypadkowych, przyjmując zasadę „im więcej ofiar tym lepiej”. Ponadto współczesne grupy terrorystyczne takie jak Al-Kaida charakteryzują się tym, że nie skupiają się tylko na neutralizowaniu środków bojowych wroga, ale przede wszystkim usiłują odebrać morale przeciwnikowi przez ataki na cele cywilne, zastraszając jego obywateli i destabilizując ich życie.
Obecnie terroryści, oficjalnie nie posiadają wsparcia militarnego, finansowego i politycznego wielkich mocarstw, więc w starciu z wielkimi armiami nie mieli by najmniejszych szans, dlatego też zmuszeni są do walki partyzanckiej, walki podstępem i w ukryciu.
Dzisiejsi terroryści zwani również bojownikami lub partyzantami wykorzystują wszystkie możliwe środki aby wywołać strach i niepokój stosując przeróżną broń poczynając od broni palnej i materiałów wybuchowych przeznaczenia militarnego, a kończąc na IED(improvised explosive device- improwizowane urządzenia wybuchowe) lub przy użyciu samolotów linii lotniczych co miało miejsce w zamachach na budynki WTC w Nowym Jorku i Pentagon 11.09.2001 roku.
Powszechnie wiadomo, że bojownicy Al-Kaidy chcą się zaopatrzyć w broń atomową, biologiczną albo chemiczną aby maksymalnie zwiększyć ilość ofiar a przy pomocy mediów takich jak radio, telewizja, internet i prasa pokazać światu swoją siłę i determinację w walce z przeciwnikiem czyli w tym wypadku z niewiernymi.
„Oprócz zniszczenia wroga operacje terrorystyczne posiadają jeszcze jeden, nie mniej istotny aspekt: są swoistymi kampaniami reklamowymi ułatwiającymi rekrutację bojowników”1
Warto również dodać, że członkowie dzisiejszych grup terrorystycznych, które działają pod szyldem Al-Kaidy byli szkoleni przez służby specjalne USA w czasie Radzieckiej interwencji w Afganistanie w latach 1979- 1989 co spowodowało, że są specjalistami w walce partyzanckiej i sianiu terroru. Wtedy nikt nie podejrzewał, że ludzie przeszkoleni, wsparci finansowo i sprzętowo przez służby specjalne USA odwrócą się przeciwko swojemu byłemu sprzymierzeńcowi.
Obecnie terroryzm ma znaczenie wymiaru psychologicznego(wojny psychologicznej), gdyż jego celem jest wywarcie panicznego strachu na społeczeństwie, poprzez organizowanie spektakularnych zamachów bombowych, uprowadzenia osób i wykonywanie brutalnych wyroków śmierci dlatego wpływa z dużą siłą zarówno na politykę jak i na psychikę ludzką, i tak „znakiem epoki terrorystycznej jest nowa choroba, zwana PTSD (potraumatyczny rozstrój nerwowy). Tę nową jednostkę chorobową zarejestrowano w 1989r., po wieloletnich badaniach stanu zdrowia weteranów wojny wietnamskiej. Po zamachach na WTC miliony Amerykanów zaczęły mieć objawy tej choroby. Według danych amerykańskiego Narodowego Centrum Zdrowia, w 2003 r. na PTSD cierpiało 5,2 mln Amerykanów. ”2
1 Robert Baer, Oblicze zła. Prawda o wojnie z terroryzmem we wspomnieniach oficera CIA, Warszawa 2002, s. 285
2 Geremek R., Stradowski J. ( 2004 ). Człowiek epoki terrorystycznej. Wprost, 1, 20.
