Niestety, nowotwór płuc jest chorobą źle rokującą. Całkowitą szansę na wyleczenie daje rak płuc niedrobnokomórkowy. Z obserwacji wynika, że jedynie dwadzieścia procent chorych na nowotwór płuc żyje rok po otrzymaniu diagnozy tej groźnej dla życia choroby. Jeżeli masz raka płuc i chcesz podjąć odpowiednie leczenie tej choroby najpierw trzeba określić jaki jest ich stopień zaawansowania. To pozwoli również określić Twoje rokowania. Stopnie zaawansowania określamy biorąc pod uwagę trzy cechy. Jest to tak zwana klasyfikacja TNM. Cecha to wielkość guza oraz naciekanie struktur do klatki piersiowej. Cecha N to przerzuty do węzłów chłonnych. Cecha N są to przerzuty do innych narządów. Jeśli weżniemy pod uwagę te cechy to możemy określić zaawansowanie nowotworu przy pomocy stopni.
Stopień O występuje wtedy kiedy w plwocinie są obecne komórki nowotworowe. Nie ma natomiast widocznego guza w badaniu radiologicznym oraz bronchoskopowym. Jest to najlepiej rokujący przypadek nowotworu płuc. Kolejny stopień o IA kiedy guz jest większy niż trzy centymetry i otacza go zdrowa, nie zmieniona nowotworowo tkanka płucna. Nie ma również przerzutów do węzłów chłonnych oraz innych narządów. Przy kolejnym stopniu zaawansowania IB guz jest większy niż trzy centymetry. Pojawia się niedodma, nacieki opłucnej i zajęcie oskrzela w odległości większej niż dwa centymetry od ostrogi głównej. Nie ma przerzutów do węzłów chłonnych oraz innych narządów. Stopień IIA pojawia diagnozowany jest wtedy kiedy guz ma średnice mniejszą niż trzy centymetry. Jest on otoczony tkanką płucną lub opłucną bez naciekania do oskrzela głównego. Przerzuty są obecne w węzłach okołooskrzlowych lub wnękowych. Nie ma przerzutów odległych.
Następny stopień zaawansowania nowotworu płuc to stopień IIB. Występuje wtedy kiedy przy guzie pojawiają się nacieki do struktur anatomicznych klatki piersiowej takich jak przepona, opłucna osierdziowa, opłucna śródpiersiowa, osierdzie, nerw przeponowy, guz z niedodmą albo zapaleniem całego płuca bez przerzutów w węzłach chłonnych i przerzutów odległych. Ten stopień zaawansowania choroby określa się również kiedy guz jest większy niż trzy centymetry z niedodmą, naciekaniem opłucnej i zajęciem oskrzela w odległości większej niż dwa centymetry od ostrogi głównej a przerzuty są obecne w węzłach okołooskrzlowych lub wnękowych po stronie guza. Przy tym przypadku zaawansowania nie pojawiają się przerzuty odległe. Stopień II B to występowanie guza z naciekami Stopień IIIB jest określany kiedy guz każdej wielkości daje przerzuty do węzłów chłonnych, śródpiersia po stronie guza lub do węzłów chłonnych poniżej rozwidlenia tchawicy bez przerzutów odległych.
Stopień III B to guz dowolnej wielkości naciekający na jedną z takich struktur jak śródpiersie, serce, naczynia wielkie, tchawica, przełyk, ostroga główna, trzony kręgów, nerw krtaniowy wsteczny, guz z wysiękiem opłucnowym lub osierdziowym, guz z oddzielnymi guzkami satelitarnymi w obrębie rego samego płata albo mniejszy lecz z przerzutami w węzłach chłonnych, śródpiersiu czy wnęce po stronie przeciwnej albo węzłach chłonnych pod mięśniem pochyłym szyi lub w węzłach nadobojczykowych po stronie guza albo po stronie przeciwnej. Przy tym stopniu zaawansowania nie ma przerzutów w innych narządach.
Najgorzej rokujący jest czwarty stopień zaawansowani choroby nowotworowej płuc. Określa się go w każdym przypadku kiedy pojawiają się przerzuty do innych narządów. Stopniowanie w celu określenia rokowań pacjenta jakie wymieniłam odnosi się do raków niedrobnokomórkowych. Raki drobnokomórkowe mają trochę inną dynamikę rozwoju i od początku traktuje się je jako proces uogólniony.
