Każdy z nas zmagał się, mierzy obecnie lub będzie mierzył się w trakcie swojego życia z kryzysem. W swojej definicji kryzys jest nie tylko okresem załamania czy czasowego pogorszenia własnego położenia, ale także jest uznawany za punkt przełomowy, będący sygnałem do przekształcenia ku lepszemu lub ku gorszemu.
Występują dwa typy kryzysów, każdy z nich ma inną specyfikę. Dominuje rozróżnienie na kryzysy rozwojowe i sytuacyjne. Kryzysy dotyczące rozwoju są nieodzowną częścią bytowania człowieka. Zachodzą przez większość życia człowieka, często przyczyniając się do transformacji w sferze pełnionych ról społecznych czy realizowanych powinności. Mimo, iż ich wystąpienie nie jest niezwykłe, to współistnieje z nimi stres obejmujący konieczność przeżycia pewnej metamorfozy. Pisząc o kryzysach rozwojowych mamy na myśli, m.in. początek edukacji lub przejście do innej szkoły w dzieciństwie, dorastanie i pierwsze miłości nastoletnie, pójście na studia, założenie rodziny, ślub w latach wczesnej dorosłości, a w starości okres akceptacji przemijania, opuszczaniem domu przez dzieci, starzenie się, przechodzenie na emeryturę. Z czasem duża część z tych wydarzeń przytrafia się każdemu z nas. Jeśli chodzi o kryzysy sytuacyjne nie są naturalną składową życia jednostki, są zaburzeniami w jego przebiegu. Nierozerwalnie występuje z nimi niepokój związany z koniecznością wdrożenia w życie nieprzewidywanej zmiany. Takie kryzysy mogą być wywołane przez uczestnictwo w wypadku drogowym, przeżycia klęski żywiołowej, doświadczenie przestępstwa lub agresji ze strony innych podczas napadu, porwania, wymiany ognia, gwałtu.
Różne osoby, odmiennie zmagają się z przeżywanymi kryzysami. Niektórzy potrafią wynieść z niego dużo korzyści, przyjąć zmiany i żyć szczęśliwie. Niektórzy mają problem z radzeniem sobie w takich okolicznościach, zwłaszcza kiedy kryzys przyszedł niespodziewanie lub kiedy dookoła brakuje bliskich pomagających w tym trudnym czasie. W takich sytuacjach przydatna może być psychoterapia. Psycholog we Wrocławiu zapewnia pomoc osobom cierpiącym z powodu zaburzeń psychicznych oraz doświadczającym kryzysów. Terapia poznawcza może okazać się pomocna w pokonywaniu dezadaptacyjnych myśli towarzyszących kryzysom, które blokują wyjście z nich. Z kolei terapia behawioralna, wpłynąć może na zaburzenia zachowania, które w trakcie kryzysu mogą objawić się np. w formie nadmiernego picia alkoholu i środków uspokajających, agresji lub obniżonego nastroju i destruktywnie wpływać na podtrzymywanie kryzysu.
