W ciągu 40 tygodni ciąży wszystko ulega zmianie, nie tylko wygląd fizyczny kobiety, lecz także jej psychika, podejście do życia, nastawienie, a przede wszystkim rodzi się niecierpliwe oczekiwanie na narodziny naszej pociechy. Wtedy również powstaje coś takiego jak instynkt macierzyński i nadopiekuńczość, czego efektem jest chęć posiadania wszystkiego pod kontrolą, między innymi czy wszystko z naszym dzieckiem jest w porządku.
Warto więc prowadzić kalendarz ciąży, jest to nic innego jak swoisty przewodnik, w którym opisujemy dzień po dniu, tydzień po tygodniu, informacje na temat naszego dziecka, jego rozwoju, a także to, co dzieje się z mamusią, która, tak jak wspomniałem, jest również narażona na zmiany. Jak wiemy, każda ciąża rozpoczyna się znacznie wcześniej niż poczęcie, jest nią pierwszy dzień ostatniej miesiączki, jaką miałyśmy. Dlatego posiadamy dwie możliwości określenia swojego wieku ciążowego, w którym się znajdujemy. Początki są zawsze skomplikowane, jednak z czasem staniesz się ekspertem w tej dziedzinie, jak każda przyszła mama. Musisz jednak pamiętać, by dokładnie przestrzegać pewnych zastrzeżeń, a więc przede wszystkim dbać nie tylko o komfort fizyczny, ale także psychiczny, i być optymistką, zapisywać wszelkie swoje wspomnienia i sugestie. Z czasem taki kalendarzyk będzie twoją pamiątką, którą zachowasz na resztę życia.
Niestety, wiele kobiet zapomina o tym, by nie dbać tylko o zdrowe odżywianie, lecz przede wszystkim własną psychikę — tutaj jest najważniejszy problem, z którym musimy zmagać się niekiedy same. Mężczyźni nie są raczej aż tak dużym oparciem, starają się robić, co mogą, przy tym jednocześnie nie wchodząc, przy zmianach nastroju, nam w drogę. Jednak postarajmy się bardziej wyciągnąć do nich dłoń, niech również uczestniczą w tym 9-miesięcznym okresie, niech mają bardzo duży wkład. Nie obawiajmy dzielić się z nimi przeżyciami, emocjami, jestem niemal pewien, że po czasie i oni zaczną przedstawiać swoje odczucia i staną się dla ciebie oparciem.
Jednak niech kalendarzyk ciąży będzie twoim prywatnym i indywidualnym pamiętnikiem, który za kilka lat pokażesz swojemu dziecku; pewnie z początku nie zrozumie zachowania matki, a nawet ojca. Nie dziw się, będąc w pozycji wyjściowej, jeszcze przed ciążą, sama nie wierzyłaś w to, że takie zachwiania nastroju i budzące się wciąż nowe odczucia czy uczucia będą takim wspaniałym dla ciebie przeżyciem.
