Hasło „społeczeństwa informacyjnego” nie jest do dziś jednoznacznie określone, mimo że już od 60 lat pojęcie to ma swoje pierwowzory, takie jak „Postcywilizacja” proponowane przez Bouldinga, „Społeczeństwo okablowane” w pracach Martina, czy „Wiek informacji” Helvey’a.

Data dodania: 2008-01-15

Wyświetleń: 3237

Przedrukowań: 0

Głosy dodatnie: 0

Głosy ujemne: 0

WIEDZA

0 Ocena

Licencja: Creative Commons

Główne kryteria określające SI to między innymi: kultura, terytorium, technologia i ekonomia. Najczęściej stosowanym i cytowanym określeniem SI jest dokument napisany przez Ministerstwo Gospodarki, w którym „społeczeństwo informacyjne – ang. Information society – nowy system społeczeństwa kształtujący się w krajach o wysokim stopniu rozwoju technologicznego, gdzie zarządzanie informacją, jej jakość, szybkość przepływu są zasadniczymi czynnikami konkurencyjności zarówno w przemyśle, jak i w usługach, a stopień rozwoju wymaga stosowania nowych technik gromadzenia, przetwarzania, przekazywania i użytkowania informacji”1. Definicja ta, mimo że także posiada niejasności takie jak np. „zasadniczy czynnik” stała się najchętniej przytaczanym określeniem SI. W dokumencie tym zawarte są analizy potrzeb dostępu do elektronicznej informacji oraz jej zakres, a także strategie przedsięwzięć związanych ze zmianą struktury teleinformacyjnej Nauczanie na odległość miało swoje początki ponad 3 wieki temu, materiały dydaktyczne zaczęły się od listów pocztowych, a następnie zmieniły się w kasety audio i video, natomiast medium przekazu to audycje radiowe oraz edukacyjne programy telewizyjne. Pojęcie nauczania na odległość jest najczęściej stosowanym określeniem wśród istniejących publikacji i literatury, pozostałymi, które można także znaleźć to między innymi „e-kształcenie”, „wirtualna edukacja” czy „zdalne nauczanie”. W Polsce pierwsze listy z kursem szkoleniowym rzemieślników miały miejsce na Uniwersytecie Krakowskim w 1776 roku, natomiast w latach 1966-1971 funkcjonowała Politechnika Telewizyjna, gdzie prezentowane były kursy przygotowujące do egzaminów na studia wyższe. Teraz w wieku nagłego rozwoju Internetu powstaje coraz więcej zaawansowanych technologicznie ośrodków kształcenia na odległość. W Polsce gwałtowny rozwój technologii internetowej wydaje się być w przełomowym momencie, społeczeństwo potrafi już docenić zalety tej globalizacji oraz jest świadome zagrożeń z nim związanych. Mimo, że komputeryzacja następuje głównie w miastach Tabela 1, to wzrost o 2 punkty procentowe liczby gospodarstw domowych wyposażonych w komputer na terenach wiejskich jest obiecującą przesłanką, zważywszy na fakt, iż na lata 2007 – 2013 dla sektora informacyjnego oraz komunikacyjnego może zostać przyznane nawet 6 miliardów €2.
Polacy bardzo słabo wykorzystują Internet w celu zdobywania wykształcenia, jest to raczej źródło informacji, z którego korzystają jak z encyklopedii lub czytają najnowsze informacje z wybranych dziedzin. Grzegorz Szymańskipokazuje odsetek osób wykorzystujących medium Internetu do zdobywania wykształcenia w ramach edukacji w większości państw europejskich. Niestety obecnie Polska jest na końcu tej listy, ale najbliższe lata zweryfikują czy zostaniemy odrzuceni na margines, czy przełamiemy bariery i staniemy się rozwiniętym społeczeństwem informacyjnym

Polska wśród państw najlepiej przystosowanych do ery nowych technologii, zajmuje aktualnie 32 miejsce, notując wzrost o 4 pozycje w stosunku do ubiegłego roku. W raporcie tym Polska jest ukazywana jako atrakcyjny partner w najbliższym okresie, jeżeli rozsądnie wykorzysta nowe możliwości, jakie daje Unia Europejska. Jeżeli uda nam się przełamać większość barier zatrzymujących dalszy rozwój edukacji na odległość, to swobodnie będziemy mogli podnosić poziom wykształcenia polskiego społeczeństwa informacyjnego. Nie wiadomo czy jest to lepsza technika nauczania w porównaniu to tradycyjnej, nie ma też pewności, że korzystanie z niej będzie łatwiejsze i bardziej ergonomiczne, ale nie przekonamy się o tym, jeżeli nie będziemy mieli możliwości swobody korzystania z niej.

Fragment artykułu ze strony www.szymanski.ovh.org 3
Grzegorz Szymański
Licencja: Creative Commons
0 Ocena