Kaligula był cesarzem rzymskim żyjącym w latach 12-41. Chociaż żył krótko, to zdążył się zapisać w pamięci potomnych. Niestety niekoniecznie chwalebnie.

Data dodania: 2007-10-15

Wyświetleń: 5467

Przedrukowań: 0

Głosy dodatnie: 0

Głosy ujemne: 0

WIEDZA

0 Ocena

Licencja: Creative Commons

Urodzony w Ancjum. Data jego narodzin to 31. sierpnia 12r. Kaligula był synem Germanika - dowódcy wojskowego oraz Agrypiny Starszej. Już w pierwszych latach swojego życia miał styczność z wojskiem. Jego ojciec zabrał go nad Ren, gdzie stacjonowała jego armia, zaraz po jego urodzeniu. Przydomek Kaliguli pochodzi od sandałów, które nosił i które wojskowi nazywali caligae. Oznaczało to "bucik" i mały kaligula od razu stał się maskotką armii. Jednak jego prawdziwe imię brzmiało Gaius Ilius Caesar.

Kiedy chłopiec miał 7 lat, zmarł jego ojciec. Wtedy przeprowadził się on wraz z matką i pięciorgiem rodzeństwa do Rzymu, gdzie niestety doświadczyli wiele okrucieństwa. Starszy brat Gaiusa - Neron - został uwięziony na Pontii i zmarł tam w 31r. Jego matka została zesłana na wyspę Pandaterię i zmarła tam w 33r. Tego samego roku kolejny brat Kaliguli - Druzus zginął na Palatynie. Wtedy został już tylko ze swoimi trzema siostrami, które bardz kochał i byli podejrzewani o związki kazirodcze. Po śmierci prababki Liwii Gaius wraz z siostrami zamieszkał u swojej babki Antonii.

Kaligula był jednym z dwoch spadkobierców tronu po Tyberiuszu. Ten zapragnąwszy mieć zarówno Gaiusa jak i swojego wnuka Tyberiusza Gemellusa blisko siebie, sprowadził ich oboje na wyspę Capri, gdzie przebywał.

Swoją pierwszą żonę Kaligula poślubił w 33r. i była to Junia Klaudylla. Niestety zmarła ona podczas porodu wraz z dzieckiem w roku 37.

Wkrótce po tym zmarł cesarz. Podejrzewano, że w jego śmierć nie była przypadkowa i przyczynił się do niej sam Kaligula. W testamencie Tyberiusz zlecił aby Gaius wraz z Tyberiuszem Gemellusem podzielili się władzą. tak się jednak nie stało. Kaligula, wraz ze wspólnikiem Makronem, tak pokierowali senatem, ze wola zmarłego została odrzucona i cesarzem został sam Kaligula. Mimo zawiłości dochodzenia do władzy, jego panowanie zapowiadało się wspaniale.

Na samym początku swojego panowania nowy cesarz publicznie spalił akta z procesów matki i braci, umorzył wszystkie prosecy polityczne, kazał opublikować historyczne dzieła dawniej zakazane oraz odwołał osoby zesłane z przyczyn politycznych. Oprócz tego ponowił publikowanie rachunków państwowych oraz wprowadził liczne ulgi podatkowe.

Nietstety wkrótce władca zapadł na poważna chorobę, najprawdopodobniej była to choroba mózgu. Od tego momentu zaczął się okres jego szalonych rządów. Zaczął od zgładzenia wnuka zmarłego Tyberiusza, ponieważ obawiał się, że będzie mógł się upomnieć o ojcowiznę. Zmusił także swojego pierwszego teścia Marka Juniusza Silanusa do samobójstwa. Kaligula był znany ze swojej rozwiązłości. Raz podczas ceremonii ślubnej wziął pannę młodą jako swoją żonę. Był także posądzane o stosunki kazirodcze ze swoimi wszystkimi trzema siostrami, także w miejscach publicznych. W 39r. bardzo pogorszył się stan finansowy państwa, ponieważ Kaligula roztrwonił pieniądze oszczędzane przez Tyberiusza i aby to naprwaić Gaius zaczął konfiskować majątki. W międzyczasie cesarz miał kolejne dwie żony - Jonię i Cezonię. Ta druga urodziła mu córeczkę 30 dni po ślubie, lecz Kaligula uznał ją za swoją. W 39r. cesarz zapragnął przyłączyć Gemanię do swojego Imperium. Za zwycięstwo uznał samo przejście przez Ren, po którym zawrócił do domu. Dalszą wojnę prowadził Galba, który podstępnie zagarnął Mauretanię. W 40r. Kaligula poprowadził wojska ku wybrzeżom Galii. Udawał, że przygotowuje wyprawę przeciwko Brytom i kiedy w obozie pojawił się zbiegły książe brytyjski uznano to za wielkie zwycięstwo. Niedługo po tym Kaligula powrócił do Rzymu, a jego dalsze rządy odpierały się głównie na ucztowaniu i zabawie.

Spiskowcy zabili Kaligulę 24 stycznia 41r. Niestety śmierć poniosła także jego żona Cezonia oraz mała córeczka. Gaius został pochowany w Mauzoleum Augusta.
Licencja: Creative Commons
0 Ocena