Emigracja – przemieszczanie się ludności poza granicami swojego kraju.
Przydatnym pojęciem, które wykorzystywane jest w analizie danych statystycznych tego typu jest osoba czasowo przebywająca za granicą. Jest to osoba, która niekiedy nawet od lat przebywa za granicą, a mimo to nie dokonała wymeldowania ze względu na stały pobyt za granicą.
Nie bez przyczyny statystyki rozpatrywane są od 2004 roku. W tym roku Polska weszła do UE, dzięki czemu otworzyły się dla nas możliwości związane ze zdobyciem lepiej płatnej pracy, a to pociągało za sobą często nawet rodzinne przeprowadzki międzynarodowe.
Z okresu 2004-2010 statystycznie najwięcej Polaków przebywających za granicą przypada na rok 2007 liczbowo - 2270 tys. Od tego momentu obserwowany był spadek, który w dużej mierze związany był ze zmianą sytuacji gospodarczej po kryzysie gospodarczym w USA. Kryzys gospodarczy z 2008 roku, choć związany bezpośrednio z USA, pośrednio wpłyną również na migrację w Unii Europejskiej, w tym także w naszym kraju. Ilość osób czasowo przebywających za granica spadła, a w okresie 2009-2010 ulegała kolejnym wahaniom.
Z danych statystycznych wynika, że strumień emigracji z Polski do krajów UE w momencie naszego wejścia do Wspólnoty przybrał znacznie na sile. Dane te są z statystycznego punktu widzenia poprawne, jednak zmiana przepisów prawa o możliwości legalnej pracy spowodowała ujawnienie się emigrantów pracujących w szarej strefie już od lat, stąd precyzyjnej wartości przyrostu emigracji nie jesteśmy w stanie podać.
Artykuł powstał w oparciu o dane:
http://www.stat.gov.pl/cps/rde/xbcr/gus/PUBL_lud_infor_o_rozm_i_kierunk_emigra_z_polski_w_latach_2004_2010.pdf
