Przestawienie się klawiatury bywa bardzo uciążliwe dla użytkownika, który widzi na ekranie swojego monitora y zamiast z. Co właściwie się takiego stało, że zamianie uległy niektóre znaki alfabetyczne?
Odpowiedź jest prosta. Mianowicie na skutek szybkiego, bezwzrokowego pisania przypadkiem wcisnęliśmy kombinację klawiszy ctr+shift. Ponieważ zrobiliśmy to szybko, to nie jedna osoba po prostu nie wie, co takiego właściwie się stało i popada w irytację.
Tymczasem wystarczy ponownie wywołać kombinację klawiszy ctr+shift, by klawiatura przestawiła się na poprzedni język i by móc normalnie z niej korzystać.
Na forach internetowych wielu internautów psioczy na istnienie w ogóle języka w którym klawiatura ulega przestawieniu i tam gdzie jest y pojawia się z a tam gdzie przecinek znak diakrytyczny. Na pierwszy rzut oka rzeczywiście można sobie tak pomyśleć. Po jakie licho ktoś zadecydował i zaprogramował język w którym wyświetlają się inne znaki niż te z klawiatury?
A teraz jeszcze bardziej utrudnię i pogmatwam sprawę. Co powiesz na to, jeśli oznajmię, że ten język, który odpowiada za przestawienie się znaków jest językiem typowo polskim?
Być może dziwisz się teraz. Aby zrozumieć całą sytuację trzeba jednak uzmysłowić sobie, że na co dzień korzystamy z klawiatury amerykańsko-polskiej inaczej zwaną klawiaturą programisty i na rynku właściwie żadnej innej nie ma.
Twoja klawiatura, która nosi nazwę klawiatury programisty ma układ taki, że np. polskie znaki diakrytyczne wywołuje się przez kombinację klawiszy z alt. Inaczej wygląda to na klawiaturze polskiej oznaczonej jako język Polski (214). Dlaczego?
Polski (214), który wywołuje tyle zamieszania jest językiem klawiatury przeniesionej z maszyny do pisania. Jeśli miałeś okazję widzieć maszynę do pisania (Ja miałem, choć jestem młodą osobą :)) to wiesz, że tam y występuje w miejscu z i odwrotnie. Ale to nie jedyna różnica. Tam gdzie masz teraz znaki {,:," na klawiaturze polskiej znajdziesz w tym miejscu znaki diakrytyczne - ą, ę. Celem takiego rozmieszczenia alfabetu na maszynie była możliwość szybkiego, bezwzrokowego pisnia. Łatwiej mieć ą,ę,ł w zasięgu jednego klawisza niż kombinacji tych klawiszy - prawda?
