Początek cywilizacji na Malcie sięga ponad 5 tysięcy lat p.n.e., swoje osiedla zakładali tu Fenicjanie i ludy kartagińskie, a w XVI wieku Zakon Joannitów, czyli Kawalerów Maltańskich założył nowe miasto.
Wyspa podbijana była wielokrotnie przez wojska francuskie, Normanów, Arabów. Rycerze od podstaw zbudowali pierwsze europejskie miasto, na zasadach twierdzy, aby chronić je przed kolejnymi atakami, tym razem tureckiej armii.
Skalisty półwysep otoczyły bastiony sięgające 50 metrów wysokości. Bezpieczeństwo zapewniają fosy.
Miasto rycerzy było potężną twierdzą, ale także miastem kultury i sztuki, z licznymi barokowymi pałacami i licznymi kościołami. Przy głównej ulicy mamy największą świecką budowlę, dawny pałac Wielkiego Mistrza, gdzie dziś znajduje się siedziba maltańskiego parlamentu i prezydenta, częściowo nawet udostępniany zwiedzającym go turystom. Tu znajduje się też blisko 5 tysięcy zgromadzonych zbroi, co stanowi największą tego typu kolekcję na świecie.
Katedra Św. Jana Chrzciciela oszałamia malowidłami na swych sklepieniach, bogactwo zdobień, osiem kaplic i ten właśnie charakterystyczny krzyż, stanowiący symbol Kawalerów Maltańskich. Całości dopełnia mozaika różnokolorowych marmurów na posadzce. Katedra kryje swe cenne skarby – obrazy Caravaggia, relikwiarze.
Malta słynie również ze swych szpitali, które oferowały opiekę poszkodowanym w czasie obu wojen światowych. Dziś można zwiedzać budynek chcąc zobaczyć jak wyglądało szpitalne leczenie. Turyści szukający nowych wrażeń opuszczają miasto spod fontanny Trytonów i Valetta zamiera, wracając do czasów Kawalerów Maltańskich.
