Istnieje wiele określeń, stosowanych zamiennie z terminem: medycyna komplementarna, jednak nie zawsze są one używane poprawnie. Np. medycyna alternatywna, w przeciwieństwie do medycyny komplementarnej, czy naturalnej, zaleca odrzucenie terapii proponowanej przez lekarza.
Do niekonwencjonalnych metod leczenia zaliczają się m.in.:
Akupresura - leczenie uciskiem określonych miejsc ciała
Akupunktura - leczenie igłami wbijanymi w określone miejsca na ciele
Apiterapia - leczenie produktami pszczelimi
Aromaterapia - leczenie zapachami
Bioenergoterapia - leczenie bioenergią
Fitoterapia - leczenie ziołami (ziołolecznictwo)
Germańska Nowa Medycyna
Hipnoterapia - leczenie hipnozą
Homeopatia - leczenie zdynamizowanymi roztworami wodnymi danej substancji najczęściej pochodzenia roślinnego lub mineralnego
Klawiterapia - leczenie pobudzające klawikami na strefy, punkty i receptory biologicznie czynne
Chiropraktyka - leczenie poprzez manipulację kręgosłupem
Radiestezja - likwidacja jednostek chorobowych za pomocą wahadeł
Urynoterapia - leczenie moczem
Terapia manualna – dziedzina fizjoterapii
Niektóre z tych metod są akceptowane przez medycynę tradycyjną, jednak część z nich po przeprowadzeniu badań, nie wykazały żadnego działania na zdrowie. Inne zaś metody, jak np. fitoterapia stały się działem medycyny i/lub farmakologii. W chwili obecnej przeprowadza się coraz więcej badań nad tymi metodami leczenia. Niektóre udowodniły, że poprawa zdrowia u pacjenta wynikała nie tylko z efektu placebo.
Niekonwencjonalne sposoby leczenia różnią się od tradycyjnych, przede wszystkim podejściem specjalisty do pacjenta. Większą wagę przykłada się przede wszystkim do wywiadu z pacjentem. Rozpoznania jego stylu życia, środowiska w jakim przebywa, sposobu odżywiania, kondycji psychicznej, itp. W tym leczeniu chodzi nie tylko o wyeliminowanie choroby, ale także jej przyczyny i poprawienie ogólnego stanu zdrowia pacjenta.
