Pałac królewski we Wrocławiu nosi nazwę także pałacu Spätgenów we Wrocławiu albo zamka królów pruskich. Zespół pałacowy stanowiący od XVIII do XX wieku wrocławską rezydencję pruskich królów z dynastii Hohenzollernów. Obecnie obiekt ten jest siedzibą Muzeum Miejskiego Wrocławia. Najstarsza część pałacu została zrealizowana przez Peintnera w 1719 roku. W 1750 r. została wykupiona od jego spadkobierców przez króla Prus Fryderyka II Wielkiego. Właśnie od tego czasu nosiła miano pałacu królewskiego. Obok znajduje się ewangelicki kościół, zwany dworskim. Więcej na ten temat opowie Państwu przewodnik po Wrocławiu. Początkowo pałac utrzymany był w stylu barokowym i stanowił położony w głębi parceli, między placem a ogrodem zwarty budynek, stanowiący obecne skrzydło środkowe. Atrakcyjność położenia stanowiło to, że znajdował się na osi widokowej ulicy prowadzącej z Rynku, zwanej tradycyjnie Zamkową (obecnie ul. Gepperta). Na końcu skrzydła, nad przejazdem bramnym, znajdowały się sypialnia i gabinet królewski, dzięki czemu król mógł obserwować manewry wojsk, lub dowodzić obroną miasta i łatwo się ewakuować. Po wyburzeniu fortyfikacji nastąpiła kolejna rozbudowa pałacu. Wybudowane zostało w stylu włoskiego neorenesansu skrzydło południowe, rozciągające się równolegle do Fosy. Dodatkowo do zachodniego pawilonu przybudowano pawilon kuchni. Później został przebudowany dziedziniec honorowy — po zburzeniu sąsiednich kamienic powstały obszerne klasycystyczne skrzydła północno-wschodnie i południowo-wschodnie, tworzące ze skrzydłem centralnym spójną całość. Pałac stał się głównym elementem nowo utworzonego placu Zamkowego, dziś placu Wolności.
Plac stanowił miejsce defilad i symbol potęgi Prus. Po I wojnie światowej przekształcono pałac w muzeum. Podczas II wojny światowej południowe i południowo-wschodnie skrzydło spłonęły i zostały wyburzone w latach 50. Został jedynie budynek kuchni i zachodni pawilon arkadowy. Pozostałe budynki pałacu odbudowano po zniszczeniach wojennych podczas obchodów Tysiąclecia Państwa Polskiego ze składek na Społeczny Fundusz Odbudowy Stolicy i Kraju. Skrzydło północno-wschodnie przedłużono o jedną oś okienną i stworzono nową elewację od strony nowego przejazdu. Przez ostatnie lata w głównym budynku pałacu królewskiego mieściły się wrocławskie muzeum etnograficzne i archeologiczne. 19 kwietnia 2009 po kilkuletnim remoncie w pałacu otwarte zostało Muzeum Miejskie z przepięknym barokowym ogrodem. Część budynku zajmują delikatnie odrestaurowane komnaty królewskie. We dwóch skrzydłach gmachu znajduje się wystawa „1000 lat Wrocławia”. Na wystawie prezentowanych jest prawie trzy tysiące eksponatów, wiele z nich pochodzi ze zbiorów polskich i niemieckich kolekcjonerów oraz Biblioteki Uniwersyteckiej we Wrocławiu, skarbca katedry św. Jana i Muzeum Archidiecezjalnego we Wrocławiu. Więcej informacji na ten temat może opowiedzieć dobrze wybrany, profesjonalny przewodnik po Wrocławiu, który z pasją zaznaczy każdy szczegół.
