Najbardziej znanym artystą tego nurtu, jest z pewnością Frank Lloyd Wright, tworzący w duchu preriowym w latach 1901-1911. Frank Lloyd Wright bez wątpienia swoją sztuką odcisnął piętno, nie tylko na architekturze amerykańskiej, ale także europejskiej. Ten genialny artysta uznawany jest przez wielu krytyków za jednego z najważniejszych architektów XX wieku. To on bowiem z pomocą swoich oryginalnych projektów zainspirował twórców stylu międzynarodowego, chociaż sam się od niego odcinał, nie będąc zwolennikiem funkcjonalistycznej sztuki architektonicznej. Sam z kolei był prekursorem architektury organicznej, tworząc budowle całkowicie zintegrowane z otoczeniem. Styl preriowy jest doskonałym przykładem tej koncepcji artystycznej.
Środkowy Zachód w USA charakteryzuje równinny, dość surowy krajobraz, co można dostrzec, przeglądając fotografie ze stanów Illinois i Wisconsin. To z pozoru nieciekawe otoczenie nabrało nowego wyrazu właśnie dzięki Prairie School. Architekci, na czele z Wrightem, na zlecenie bogatych przedstawicieli klasy średniej zamieszkującej te tereny, stworzyli dla swoich klientów niepowtarzalne budynki mieszkalne. Bazując na architekturze organicznej, projektowali budowle rozłożyste, jednak niezbyt wysokie – tak, aby nie odstawały zbytnio od otoczenia. Ich kompozycja jest horyzontalna, o prostych liniach oraz płaskich, spadzistych dachach, rzucających cień na okna. W wielu domach można dostrzec szklane ściany, uformowane z szerokich okien, ułożonych jedno przy drugim. Niekiedy powierzchnie szklane ozdabiane były motywami roślinnymi w formie witrażów.
Architektura wnętrz w stylu preriowym.
Jednak przedstawiciele Praire School nie ograniczali się jedynie do projektu samej bryły budynku, swoim klientom proponowali również aranżację wnętrza domu. Parter przeważnie składał się z salonu, kuchni oraz przedpokoju, wkomponowanych w dużą, otwartą przestrzeń z paleniskiem w postaci kominka, ustawionego w samym sercu pomieszczenia. W dekoracji wnętrz tego stylu można dostrzec również fascynację tradycyjną architekturą japońską — przesuwane drzwi, podłogowe maty tatami czy futony, były często stosowane przez Wrighta i spółkę. Wnętrza domów Willits House, F. L. Wright Coonley House, F. L. Wight ich projektu charakteryzuje wyrafinowana elegancja oraz minimalizm. Dominują tutaj nieskomplikowane, geometryczne bryły, meble wkomponowane są w ściany, tak aby mieszkańcom łatwiej było zachować ład i harmonię. Wykorzystano naturalne materiały – ciemne drewno, szkło, oraz kamień pochodzący z regionu. Do pokryć ścian oraz tapicerek zastosowano kolory ziemi, z kolei płytki ceramiczne, podobnie jak witraże w oknach, zdobione są roślinnymi i geometrycznymi ornamentami.
W projektach Wrighta i jego współpracowników zachwyca całkowita symbioza, zauważalna w kompozycji zewnętrznej i wewnętrznej budynku. Oświetlenie, meble, detale architektoniczne, witraże – tutaj wszystko ze sobą współgra. Obecnie coraz chętniej majętne osoby zlecają budowę domów ekologicznych, ludzie bowiem stali się bardziej świadomi spraw związanych ze środowiskiem oraz jego ochroną. Dlatego też budowle w stylu preriowym, zintegrowane z otaczającym je krajobrazem, stanowią dużą inspirację dla współczesnych architektów.
