System GPS korzysta z sieci 24 satelitów nawigacyjnych, które znajdują się na orbitach okołoziemskich. Siecią tą zarządza Amerykański Departament Obrony. Jest to najważniejsza i najbardziej zaawansowana część GPS. Każdy satelita nadaje sygnał, który następnie odbierany jest przez odbiorniki. W oparciu o czas dotarcia sygnału z satelitów do odbiornika, ten jest w stanie obliczyć odległość jaka dzieli go do satelity. Oczywiście prędkość rozchodzenia się fali elektromagnetycznej (sygnału satelitarnego) jest znana. Jeżeli odbiornik GPS odbierałby sygnał tylko od jednego satelity, to możliwe byłoby stwierdzenie, że urządzenie to jest umieszczone „w jakimś punkcie” na powierzchni sfery. Dwie satelity ograniczają poszukiwania aktualnej pozycji do miejsca przecięcia dwóch sfer. Teoretycznie do pomiaru pozycji wystarczyłyby trzy satelity, jednak do pomiaru pozycji w trzech wymiarach potrzeby jest również sygnał od czwartej satelity, aby dzięki temu precyzyjnie obliczyć czas.
Do 2000 roku włączony był tzw. mechanizm selective availability. Zadaniem tego mechanizmu było celowe zniekształcanie sygnału GPS, aby precyzja wyznaczania pozycji nie była większa niż 100 m. Jednak jak już wspomniałem w 2000 roku definitywnie wyłączono ten mechanizm. Selective availability dotyczył tylko cywilnych urządzeń GPS!
Korzystanie z GPS jest całkowicie darmowe. Jedyne koszty, które musimy ponieść jeżeli chcemy korzystać z tej technologii, to koszy związane z zakupem odpowiedniego urządzenia. Obecnie najtańsze odbiorniki to koszt w granicach 400 zł. Jeżeli jednak chcemy profesjonalnie wykorzystywać GPS, to taki odbiornik będzie niewystarczający. W zasadzie nie ma górniej granicy cen dla urządzeń współpracujących z tą technologią. Wszystko zależy od rodzajów zastosowań, a dokładniej od precyzji jaka wymagana jest dla pozycjonowania. Jeżeli zastosujemy tzw. stacje referencyjne, to oczywiście precyzja wyznaczania pozycji wzrośnie, ale wzrośnie również cena.
