Jeszcze dwie, trzy dekady temu pojęcia „kultura popularna” i „nauka” wydawały się całkowicie rozłączne. Badanie popkultury uznawane było za zajęcie „niepoważne”. Muzyka, moda, reklama, mydlane opery, bohaterowie gier komputerowych itp.

Data dodania: 2010-08-10

Wyświetleń: 3644

Przedrukowań: 0

Głosy dodatnie: 0

Głosy ujemne: 0

WIEDZA

0 Ocena

Licencja: Creative Commons

We współczesnych „studiach kulturowych” wyróżnia się trzy zasadnicze warianty badań nad kulturą popularną. Pierwszy z nich, reprezentujący „demokratyczną wersję elitarnego humanizmu”, nazywa się modelem konsensusowym. Ujmuje on kulturę popularną jako płaszczyznę rytualnego odgrywania różnic kulturowych, którego ostatecznym efektem jest „harmonia”. W podejściu tym nie analizuje się związków kultury popularnej z władzą i dominacją. Model drugi sytuuje tę kulturę w ramach stosunków władzy. Jednak do tego stopnia podkreśla on wszechobecność i niepodważalność zjawisk dominacji, że ludzie traktowani są w nim jako totalnie manipulowane, pasywne „ofiary” swojego społecznego przeznaczenia. Model taki można by określić mianem strukturalnego. Wreszcie w ujęciu poststrukturalnym kultura popularna interpretowana jest jako miejsce walki i wytwarzania heterogeniczności. Podejście to dostrzega nierówność stosunków władzy w społeczeństwie i ważną rolę dominującej ideologii w kształtowaniu warunków życia. Dąży ono jednak również do odnalezienia możliwości przeciwstawiania się dominacji. W tym kontekście krytykuje się strukturalne interpretacje kultury popularnej za ujmowanie jej jako „homogenicznej totalności” – bez pozostawienia miejsca dla sprzeczności i „alternatywnych głosów”. Twierdzi się, że podejście to pomija problemy codziennego życia, obawy, nadzieje i pasje ludzi, a jego zwolennicy wychodzą z przekonania, iż znajdują się w posiadaniu „prawdy”, która gwarantuje krytyczne myślenie.... więcej w książce     Zbyszko Melosik     Wielo(pop)kulturowe spektakle ciała i seksualności[1]   Problemy „relacji wielokulturowych” nie odnoszą się tylko do polityki sensu stricte, do problemów udziału mniejszości w parlamencie, czy ich reprezentacji w innych organach władzy. Przenikają także „zwykłą codzienność”, wkradają się w potoczne myślenie, konstruują marzenia, lęki, czy „emocjonalne okruchy”. Tworzą – niekiedy ważne dla całości przeżywania świata - psychospołeczne warunki życia. Poniższy fragment książki poświęcony jest jednemu z aspektów tego zagadnienia – ciału i seksualności; przede wszystkim na płaszczyźnie . Dotyczy on przede wszystkim, choć nie tylko, społeczeństwa amerykańskiego, w którym permanentne nieuniknione zderzenie tego, „co białe” z tym, „co czarne” czy „kolorowe”, tworzy fascynujące - dla badaczy kultury współczesnej - napięcia. ... więcej w książce

 

Tytuł: Kultura popularna: konteksty teoretyczne i społeczno-kulturowe

Autor: Agnieszka Gromkowska-Melosik i Zbyszko Melosik (red. nauk.)


Licencja: Creative Commons
0 Ocena