Zanim wprowadzono masowe szczepienia, na krztusiec chorowały głównie dzieci do 5 roku życia. W latach 90-tych XX wieku w wielu krajach (w tym w Polsce) zaobserwowano wzrost liczby zachorowań na krztusiec - przy czym w większości występowały one w grupie młodzieży i wśród dorosłych. Przyczyny tego zjawiska upatruje się w wygasaniu odporności poszczepiennej, która utrzymuje się 4-14 lat.
Wiele krajów wprowadziło już dodatkowe dawki przypominające szczepionki przeciwko krztuścowi dla nastolatków, jak i rekomenduje te szczepienia osobom dorosłym. Ostatnio opublikowane zalecenia ekspertów polskich również wskazują taką możliwość.
Przebieg i powikłania krztuśca w różnych grupach wiekowych
Obecnie zakażenia u małych dzieci (noworodków i niemowląt) są rzadkie, ale właśnie w tej grupie wiekowej infekcja ma najcięższy przebieg i obarczona jest największym ryzykiem powikłań (takich jak, np.: zapalenie płuc, encefalopatia krztuścowa), a nawet zgonu.
W starszych grupach wiekowych krztusiec przebiega łagodniej, ale choroba ma bardzo przewlekły przebieg. Chorująca młodzież traci dni nauki w szkole - co wiąże się też często z absencją w pracy ich rodziców, skarży się na bezsenność - co może być przyczyną pogorszenia wyników w nauce. U osób dorosłych powikłaniem krztuśca może być złamanie żeber, nietrzymanie moczu, odma opłucnej.
Młodzież i dorośli jako źródło zakażenia noworodków i niemowląt
Młodzież i dorośli chorzy na krztusiec stanowią źródło zakażenia dla nieuodpornionych małych dzieci. U wielu niemowląt hospitalizowanych z rozpoznaniem krztuśca udaje się ustalić źródło zakażenia - i niestety okazuje się, że w 30-75% są to: rodzice, rodzeństwo, dziadkowie. W związku z tym, należy zapobiec szerzeniu się zachorowań od dorosłych na dzieci, realizując tzw. „strategię kokonową", która polega na zaszczepieniu osób z najbliższego otoczenia małego dziecka, które jeszcze nie zostało w pełni uodpornione przeciwko tej chorobie.
Szczepienia przeciw krztuścowi w rodzinie
Krztusiec jest nadal groźną chorobą, na którą obecnie zapadają głównie młodzież i dorośli, zdecydowanie warto więc pomyśleć o profilaktyce tej choroby - dzięki czemu można uniknąć zachorowania, jak i zapobiec rozprzestrzenianiu się zachorowań wśród nieuodpornionych dzieci. W profilaktyce krztuśca u młodzieży i osób dorosłych stosuje się inne szczepionki niż u niemowląt i małych dzieci, ze zmniejszoną dawką antygenów, ale równie skuteczne i bezpieczne; są to preparaty skojarzone, tzn. zapobiegają nie tylko zachorowaniu na krztusiec, ale także na błonicę i tężec lub poliomyelitis (o czym powinni pamiętać turyści).
