Nie wiadomo, kiedy i przez kogo został wynaleziony zegarek na rękę. Breguet skonstruował zegarek dla królowej Neapolu. Patek Philippe skonstruował zegarek o średnicy zaledwie 8,46 mm na słynna wystawę w Crystal Palace w Londynie. Girard Perregaux otrzymał zamówienie na zegarki dla oficerów Cesarskiej floty Wojennej Niemiec. Louis Cartier skonstruował zegarek na rękę dla swego przyjaciela Alberto Santosa Dumonta, lotnika brazylijskiego.
W pierwszych latach XX wieku istniało wiele firm produkujących zegarki, ale były one raczej kosztowne ze względu na ogromny wkład pracy ręcznej. Teraz można oszczędzić, kupując repliki zegarków.
Fakt, że zegarki na rękę stały się dostępne dla zwyczajnych ludzi, zawdzięczamy przede wszystkim wytwórcom amerykańskim. Około roku 1860 grupa firm amerykańskich połączyła swe wysiłki w imię idei produkowania zegarków dla mas. Maszyny stały się wystarczająco skomplikowane, aby za ich pomocą zrealizować pomysł wyprodukowania tysięcy identycznych części, z których dzięki taniej sile roboczej można by było montować kompletne zegarki. Pomysł ten został zrealizowany przez Henryego Forda. Po kilku nieudanych próbach firmie Waterbury Clock udało się wykonać zegarek na rękę sprzedawany po 3,5 dolara.
W roku 1923 John Harwood wykonał pierwszy automatyczny zegarek na rękę. Opatentował go w Szwajcarii, gdzie natychmiast go zastosowano, szczególnie w Rolex Watch Company, i w roku 1931 wdrożono do produkcji w automatycznych zegarkach ręcznych.
W obecnych czasach niemal wszystkie sprzęty elektroniczne spełniają również funkcję zegarka. Czy to znaczy, że klasyczne zegarki odeszły w zapomnienie? Na szczęście tak się nie stało. Zegarki na rękę nadal cieszą się niegasnącą popularnością.
