Stąd też wziął się tytuł artykułu, który właśnie czytasz...
Te słowa, które przeczytałem skłoniły mnie to pewnej bardzo głębokiej refleksji...
Zawsze jest mi bardzo przykro, gdy czytam o podobnych sytuacjach.
Jest mi smutno, gdy czytam, że ktoś, gdzieś tam zastanawia się za co ma kupić jedzenie dla swoich dzieci.
Lub kupić im ubranie...
Tym bardziej, że sam jestem ojcem, więc wiem co taka osoba wówczas czuje...
To, czego powinniśmy się moim zdaniem z tego nauczyć, to aby mimo wszystko jednak szanować swoją pracę...
To co, że Twój obecny szef nie jest zawsze taki jaki być powinien, a wredne koleżanki znowu Cię obgadują.
To co, że czasem masz ochotę rzucić tą robotę i zapomnieć bo już nie wytrzymujesz...
Mimo wszystko jesteś w dużo lepszej sytuacji niż setki a może tysiące ludzi w naszym pięknym kraju.
Mimo wszystko... Ciesz się, uśmiechaj...
Pracuj uczciwie i dawaj z Siebie wszystko co możesz najlepszego. Albo jeszcze więcej...
To co, że wszyscy się ciągle spóźniają albo wykonują swoją pracę jak byle...
Ty bądź ponad to, ale próbuj też coś z tym zrobić.
Szukaj.
Działaj.
Skacz.
Krzycz.
Tańcz.
Śpiewaj.
Bądź ZAUWAŻALNY!
Rób wszystko co tylko możliwe by polepszyć swoją sytuację...
Pamiętaj też, że to co teraz masz jest to może najcenniejsze co mogłbyś mieć...
Masz pracę.
Masz gdzie spać.
Masz co jeść.
Nie cierpisz mrozu.
Możesz sobie pozwolić na luksus płacenia swoich rachunków w terminie i spać ze spokojnym sumieniem.
Czasem może zakup jakichś ciuchów.
Raz do roku być może uda Ci się "wyrwać" na krótkie wakacje...
Myślisz, że to niewiele.
Czyżby?
PS. Pamiętaj, że nigdy nie jest aż tak źle, żeby nie mogło być gorzej...
Pamiętaj jednak jeszcze o czymś... ...że gdzieś tam, daleko...
Może za górami... A może za lasami...
Czeka na Ciebie ta jedna...
Jedyna...
Wymarzona...
Najlepsza dla Ciebie...
Najlepiej płatna...
IDEALNA...
Praca.
PO PROSTU JESZCZE JEJ NIE ZNALAZŁEŚ...
Więc do dzieła!
Szukaj!
Powodzenia!
Już nie przeszkadzam...
