Wstęp
Wino to jeden z najpopularniejszych na całym świecie napojów alkoholowych. Pomimo tego że jest ono kojarzone głównie z Francja, Włochami, Grecją, Hiszpanią czy też Australią jest ono spożywane i produkowane niemalże wszędzie. W niektórych krajach jego spożywanie stanowi integralną i bardzo istotną część historii, tradycji i kultury.
Wino powstaje w efekcie procesu fermentacji alkoholowej soku z białych lub czerwonych winogron. W Polsce bardzo często mianem wina określa się produkt fermentacji różnych owoców. W tym przypadku prawidłowym określeniem jest wino owocowe. Wino posiada jedną unikalną cechę której nie posiada żaden inny napój, nawet woda. Przy zapewnieniu odpowiednich warunków jak temperatura czy oświetlenie może być ono przechowywane przez dekady. Nieotwarte wino nie posiada okresu ważności.
Wino produkowane jest z dziesiątków szczepów winogron, w wielu regionach różniących się od siebie pod względem licznych czynników. Dzięki temu możliwe jest uzyskanie setek a nawet tysięcy smaków win. Dzięki tak dużej różnorodności przez wiele osób wino traktowane jest nie tylko jako napój alkoholowy. Jest ono bardzo często przedmiotem hobby. Ulubionymi zajęciami fascynatów wina są kolekcjonowanie i degustacja.
A czym polega degustacja
Dla wielu osób degustacja wina posiada status sztuki. Jest to jednak sztuka bardzo trudna i wymagająca. Polega ona na ocenie wina pod względem takich jego walorów jak kolor i wygląd, jakość, zapach i smak. Zawodowym degustowaniem zajmują się tzw. kiperzy. Aby w pełni móc docenić zalety a także dostrzec "niedociągnięcia" wina konieczne jest posiadanie bardzo wrażliwych zmysłów wzroku, smaku i powonienia. Dla osób zajmujących się zawodową degustacją istotną cechą jest również wysoki stopień odporności organizmu na działanie alkoholu. Zawód profesjonalnego kipera wymaga nie tylko wymienionych predyspozycji fizycznych organizmu ale również znajomości różnych technik degustacyjnych oraz odpowiedniego doświadczenia jak również umiejętności w opisaniu określonych cech wina. Najlepszym sposobem na jego zdobycie jest praktyka.
Degustacja wina składa się z trzech etapów. Podczas każdego z nich oceniane są różne walory wina przy wykorzystaniu różnych zmysłów. Ma ona na celu określenie jak największej ilości różnych cen danego typu wina.
Ocena wizualna
Etapem rozpoczynającym proces degustacji jest ocena wzrokowa wina. Podczas tego etapu ocenia się zarówno wygląd wina w butelce jak również w naczyniu służącym do degustacji. Bardzo często wykorzystywanym w trakcie oceny wzrokowej wina naczyniem jest karafka. Pozwala ona na dokładną ocenę koloru wina oraz na jego dekantację (pozbycie się ewentualnego osadu) przed przelaniem go do kieliszków. Podczas "wizualnej degustacji" kieliszek uzupełniany jest do ok 1/3 objętości ( nie więcej niż do połowy), a następnie przechylany pod kątem 45°. Kieliszek trzyma się za nóżkę na przeciw białej powierzchni.
Wbrew pozorom wizualna ocena wina może dostarczyć wielu cennych informacji na temat trunku. Cechami, na które należy zwrócić uwagę degustując wino są kolor i jego natężenie oraz klarowność trunku. Dzięki analizie tego typu cech możemy określić przede wszystkim wiek wina, szczep winogron z którego zostało wyprodukowane, czas przez jaki wino było leżakowane w butelce, technikę produkcyjną oraz warunki uprawy określonej winnicy.
Ocena zapachowa
Etapem następującym po ocenie wzrokowej wina jest degustacja zapachowa czyli ocena bukietu wina. Etap ten może być podzielony na dwie części. W trakcie pierwszej z nich ocenia się bukiet wina w stojącym kieliszku. W drugiej części degustacji zapachowej stojącym kieliszkiem zatacza się koła w taki sposób, aby wino zawirowało w kieliszku niemalże sięgając jego krawędzi. Ma to na celu dotlenienie wina i uwolnienie silniejszych doznań zapachowych. Podział tego etapu na dwie części pozwala porównać zapach wina przed i po jego wymieszaniu. Podczas tego etapu bierze się pod uwagę takie czynniki jak ogólne wrażenie wywołane przez wino, intensywność aromatu oraz charakter wina. Znaczny wpływ na ocenę zapachową wina ma kształt kieliszka. Wąsko zakończone kieliszki dają bardziej skoncentrowany aromat. Istotna jest umiejętność jak najszybszego wychwycenia elementów bukietu wina, ponieważ z każdym następnym wdechem zmysł powonienia traci swoja wrażliwość na konkretny zapach.
Ocena smakowa
Ostatnim etapem degustacji wina jest ocena jego smaku. Polega ona na nabraniu w usta dużego łyku wina a następnie rozprowadzeniu go w taki sposób aby cała jama ustna miała z nim kontakt. Dodatkowo otwiera się usta oraz wciąga powietrze. W ten sposób uzyskuje się najpełniejszy smak wraz z jego wszystkimi walorami. Ocena smakowa skupia się przede wszystkim na jego słodkość lub kwasowość, zawartość tanin (gorycz odczuwana jako delikatne odrętwienie wnętrza jamy ustnej), "ciężkość" wina w ustach, oraz poziom zawartego w nim alkoholu. Te czynniki pozwalają określić jakość i dojrzałość wina. Degustacja smakowa kończy się wypluciem wina do specjalnego pojemnika lub jego przełknięciem. W obu przypadkach zwraca się uwagę na pozostawiony przez wino posmak w ustach. Po długości i przyjemnym doznaniu posmaku można ocenić jakość wina.
Bardzo często degustacja wina kończy się powąchaniem pustego kieliszka. Najczęściej to właśnie wtedy ujawnia się najbardziej złożony bukiet wina który pozwala na ostateczną ocenę trunku.
Na zakończenie
Degustacja wina wymaga dużego doświadczenia zdobytego podczas ciągłej praktyki. Dzięki częstemu degustowaniu uczymy się nowych technik oraz możemy się poznać nowe techniki badania smaku i bukietu wina. Również nasze zmysły ulegają wyostrzeniu co pozwoli nam w jeszcze lepszy sposób doceniać dobre wino oraz cieszyć się w jego wysoką jakością.
Wino to jeden z najpopularniejszych na całym świecie napojów alkoholowych. Pomimo tego że jest ono kojarzone głównie z Francja, Włochami, Grecją, Hiszpanią czy też Australią jest ono spożywane i produkowane niemalże wszędzie. W niektórych krajach jego spożywanie stanowi integralną i bardzo istotną część historii, tradycji i kultury.
Wino powstaje w efekcie procesu fermentacji alkoholowej soku z białych lub czerwonych winogron. W Polsce bardzo często mianem wina określa się produkt fermentacji różnych owoców. W tym przypadku prawidłowym określeniem jest wino owocowe. Wino posiada jedną unikalną cechę której nie posiada żaden inny napój, nawet woda. Przy zapewnieniu odpowiednich warunków jak temperatura czy oświetlenie może być ono przechowywane przez dekady. Nieotwarte wino nie posiada okresu ważności.
Wino produkowane jest z dziesiątków szczepów winogron, w wielu regionach różniących się od siebie pod względem licznych czynników. Dzięki temu możliwe jest uzyskanie setek a nawet tysięcy smaków win. Dzięki tak dużej różnorodności przez wiele osób wino traktowane jest nie tylko jako napój alkoholowy. Jest ono bardzo często przedmiotem hobby. Ulubionymi zajęciami fascynatów wina są kolekcjonowanie i degustacja.
A czym polega degustacja
Dla wielu osób degustacja wina posiada status sztuki. Jest to jednak sztuka bardzo trudna i wymagająca. Polega ona na ocenie wina pod względem takich jego walorów jak kolor i wygląd, jakość, zapach i smak. Zawodowym degustowaniem zajmują się tzw. kiperzy. Aby w pełni móc docenić zalety a także dostrzec "niedociągnięcia" wina konieczne jest posiadanie bardzo wrażliwych zmysłów wzroku, smaku i powonienia. Dla osób zajmujących się zawodową degustacją istotną cechą jest również wysoki stopień odporności organizmu na działanie alkoholu. Zawód profesjonalnego kipera wymaga nie tylko wymienionych predyspozycji fizycznych organizmu ale również znajomości różnych technik degustacyjnych oraz odpowiedniego doświadczenia jak również umiejętności w opisaniu określonych cech wina. Najlepszym sposobem na jego zdobycie jest praktyka.
Degustacja wina składa się z trzech etapów. Podczas każdego z nich oceniane są różne walory wina przy wykorzystaniu różnych zmysłów. Ma ona na celu określenie jak największej ilości różnych cen danego typu wina.
Ocena wizualna
Etapem rozpoczynającym proces degustacji jest ocena wzrokowa wina. Podczas tego etapu ocenia się zarówno wygląd wina w butelce jak również w naczyniu służącym do degustacji. Bardzo często wykorzystywanym w trakcie oceny wzrokowej wina naczyniem jest karafka. Pozwala ona na dokładną ocenę koloru wina oraz na jego dekantację (pozbycie się ewentualnego osadu) przed przelaniem go do kieliszków. Podczas "wizualnej degustacji" kieliszek uzupełniany jest do ok 1/3 objętości ( nie więcej niż do połowy), a następnie przechylany pod kątem 45°. Kieliszek trzyma się za nóżkę na przeciw białej powierzchni.
Wbrew pozorom wizualna ocena wina może dostarczyć wielu cennych informacji na temat trunku. Cechami, na które należy zwrócić uwagę degustując wino są kolor i jego natężenie oraz klarowność trunku. Dzięki analizie tego typu cech możemy określić przede wszystkim wiek wina, szczep winogron z którego zostało wyprodukowane, czas przez jaki wino było leżakowane w butelce, technikę produkcyjną oraz warunki uprawy określonej winnicy.
Ocena zapachowa
Etapem następującym po ocenie wzrokowej wina jest degustacja zapachowa czyli ocena bukietu wina. Etap ten może być podzielony na dwie części. W trakcie pierwszej z nich ocenia się bukiet wina w stojącym kieliszku. W drugiej części degustacji zapachowej stojącym kieliszkiem zatacza się koła w taki sposób, aby wino zawirowało w kieliszku niemalże sięgając jego krawędzi. Ma to na celu dotlenienie wina i uwolnienie silniejszych doznań zapachowych. Podział tego etapu na dwie części pozwala porównać zapach wina przed i po jego wymieszaniu. Podczas tego etapu bierze się pod uwagę takie czynniki jak ogólne wrażenie wywołane przez wino, intensywność aromatu oraz charakter wina. Znaczny wpływ na ocenę zapachową wina ma kształt kieliszka. Wąsko zakończone kieliszki dają bardziej skoncentrowany aromat. Istotna jest umiejętność jak najszybszego wychwycenia elementów bukietu wina, ponieważ z każdym następnym wdechem zmysł powonienia traci swoja wrażliwość na konkretny zapach.
Ocena smakowa
Ostatnim etapem degustacji wina jest ocena jego smaku. Polega ona na nabraniu w usta dużego łyku wina a następnie rozprowadzeniu go w taki sposób aby cała jama ustna miała z nim kontakt. Dodatkowo otwiera się usta oraz wciąga powietrze. W ten sposób uzyskuje się najpełniejszy smak wraz z jego wszystkimi walorami. Ocena smakowa skupia się przede wszystkim na jego słodkość lub kwasowość, zawartość tanin (gorycz odczuwana jako delikatne odrętwienie wnętrza jamy ustnej), "ciężkość" wina w ustach, oraz poziom zawartego w nim alkoholu. Te czynniki pozwalają określić jakość i dojrzałość wina. Degustacja smakowa kończy się wypluciem wina do specjalnego pojemnika lub jego przełknięciem. W obu przypadkach zwraca się uwagę na pozostawiony przez wino posmak w ustach. Po długości i przyjemnym doznaniu posmaku można ocenić jakość wina.
Bardzo często degustacja wina kończy się powąchaniem pustego kieliszka. Najczęściej to właśnie wtedy ujawnia się najbardziej złożony bukiet wina który pozwala na ostateczną ocenę trunku.
Na zakończenie
Degustacja wina wymaga dużego doświadczenia zdobytego podczas ciągłej praktyki. Dzięki częstemu degustowaniu uczymy się nowych technik oraz możemy się poznać nowe techniki badania smaku i bukietu wina. Również nasze zmysły ulegają wyostrzeniu co pozwoli nam w jeszcze lepszy sposób doceniać dobre wino oraz cieszyć się w jego wysoką jakością.
Licencja: Creative Commons
