Standardowa telewizja (SDTV) w wersji PAL wyświetla obraz za pomocą 625 linii, w tym jest 576 linii aktywnych (widocznych). Odpowiednio w NTSC: 525 i 480.
W telewizji obrazy mogą być wyświetlane dwiema metodami: z wybieraniem międzyliniowym (i - interlaced) oraz wybieraniem kolejnoliniowym (p - progressive). W metodzie i - interlaced wyświetlane są najpierw linie parzyste, a następnie, w drugim półobrazie, linie nieparzyste. W metodzie p - progressive wszystkie linie wyświetlane są jedna po drugiej.
PAL określany jest jako system 576 i 50 (576 linii wyświetlanych, metoda wyświetlania "i", częstotliwość 50 Hz). Tak więc w ciągu 1/50 s wyświetlone są linie parzyste, a w następnej 1/50 s linie nieparzyste. W efekcie w ciągu sekundy wyświetla się 25 klatek.
HDTV oferuje dwie praktycznie używane rozdzielczości nadawanego sygnału: 720p i 1080i oraz rozdzielczość przyszłościową 1080p (wersja 1080p/24 używana już w Blu-ray). Z tych dwóch sposobów wyświetlania, lepszą jakość oferuje rozdzielczość 720 p, gdyż określenie rozdzielczości jako 1080 i to pomieszanie chwytu marketingowego i technicznego uproszczenia. W rzeczywistości rozdzielczość 1080i to dwa półobrazy po 540 linii, wyświetlane na ekranie naprzemiennie, najpierw parzyste, a potem nieparzyste, co daje 1080 linii, lecz wyświetlanych na zmianę, czyli w ciągu sekundy 50 półobrazów po 540 linii. W systemie 720p wyświetla się w ciągu sekundy 50 obrazów zawierających 720 linii.
Obecnie panuje tendencja przechodzenia na metodę "p".
Obraz w rozdzielczości SDTV przesyłany jest zarówno w proporcjach 4:3, jak i 16:9 (ekran panoramiczny). Dla transmisji HDTV przyjęto proporcje 16:9.