Żółtaczka typu A - pokarmowa

Żółtaczką typu A (WZW typu A) można zarazić się przez spożywanie zanieczyszczonej żywności lub wody. Choroba ujawnia się ok. 2-7 tygodni po zakażeniu.

Data dodania: 2007-04-13

Wyświetleń: 9803

Przedrukowań: 0

Głosy dodatnie: 0

Głosy ujemne: 0

WIEDZA

0 Ocena

Licencja: Creative Commons

Żółtaczka typu A jest najmniej groźna postacią choroby. Przeważnie przebiega łagodnie. Jeżeli jednak żółtaczką zostanie zarażona osoba,  która ma problemy z wątrobą, może spowodować niewydolność organu.


Około 4 do 8 tygodni utrzymuje się żółte zabarwienie skóry. Leczenie żółtaczki typu A polega na całkowitej rezygnacji z substancji, które mogą obciążać wątrobę. W trakcie leczenia obowiązuje absolutny zakaz picia alkoholu i dieta lekkostrawna. Choroba wtedy ustępuje sama.

Jednak u niektórych osób pełne wyleczenie może potrwać nawet kilka miesięcy. Przeciw żółtaczce typu A można się zaszczepić.

Żółtaczka typu B (wszczepienna)

Żółtaczką typu B można się zarazić podczas operacji, zabiegu chirurgicznego, a nawet u dentysty, kosmetyczki czy przy robieniu tatuażu, jeżeli nie przestrzegane są zasady higieny. Wirus WZW typu B jest przenoszony także podczas kontaktów seksualnych (jest bardziej zaraźliwy od wirusa HIV).

W 9 na 10 przypadków organizm jest w stanie sobie poradzić z chorobą. Jednak zdarza się, że zakażenie przyjmuje postać przewlekłą. Można być nosicielem wirusa WZW typu B, a jednak nie chorować. Jednak wiele osób zarażonych wirusem WZW typu B odczuwa dolegliwości.

Następstwem żółtaczki typu B może być marskość wątroby, a nawet rak wątroby. Żółtaczka typu B jest bardzo groźną chorobą.

Można jej zapobiegać, ponieważ dostępna jest szczepionka przeciw WZW typu B.

Żółtaczka typu C (potransfuzyjna)

WZW typu C jest przenoszony przede wszystkim przez kontakt z zakażoną krwią.

Wirus WZW typu C został zidentyfikowany dopiero w 1989 roku. Do tego czasu wiele osób zarażało się podczas transfuzji krwi. Istnieje (chociaż niewielka) możliwość zakażenie dziecka w trakcie porodu poprzez przeniesienie wirusów z matki na dziecko. U co drugiej osoby zakażonej WZW typu C choroba przyjmuje postać przewlekłą, a w 20% kończy się marskością wątroby.

Przeciwko WZW typu C nie można się zaszczepić, ale chociaż leczenie jest bardzo kosztowne i długie, medycyna odnosi coraz większe sukcesy.

Licencja: Creative Commons
0 Ocena