Wiele wschodnich bajek dotyczy opowieści na przykładach władców, którzy przebierają się za żebraków i doświadczają życia. Właśnie wtedy poznają odpowiedzi na wiele pytań. Mało kto potrafi zauważyć sens w tym co jest, bo pragnie tego, czego nie ma, nie zdając sobie sprawy z tego, że życie umyka pomiędzy palcami.
Masz problem z samoakceptacją? Nie podobasz się sobie? Nie wierzysz we własne możliwości i twierdzisz, że coś jest z Tobą nie w porządku? Być może tak jest – może być również na odwrót. Wiele osób ma jednak poważny problem. Nie potrafią oni stworzyć zdrowego obrazu samych siebie i uznają się za ofiary losu. Co powoduje taki stan rzeczy?
W jakim stopniu akceptujesz siebie, jak i to, co robisz w życiu? Jesteś człowiekiem, który jest zadowolony z tego, kim jest i postrzegasz siebie w zdrowy sposób? Czy też może uważasz, że jesteś „wadliwy”? Zdarza Ci się powiedzieć coś dobrego o samym sobie? I docenić również? Przychodzi Ci to z łatwością?
Jest jedna osoba w Twoim środowisku, z którą powinieneś się bardzo dobrze dogadywać. Wasze relacje powinny być więcej niż przyjacielskie, a szacunek, jakim powinniście się darzyć, godny podziwu. W związku tym nie ma miejsca na sztuczną uprzejmość.
Taka jaka jestem mam prawo do miłości własnej i do bycia kochaną przez innych, przez świat. Tu i teraz powinnam dać sobie prawo do godności, lubić siebie.
Uważam, że zależność, w którą tak ochoczo pogrąża się wielu z nas, była i nadal jest niebezpieczną zarazą naszych czasów. Posunę się nawet do stwierdzenia, że rządy, z których rzadko jesteśmy zadowoleni, będą nieudolne, dopóki człowiek nie zrozumie samego siebie.
