Freelancer, pisarz, muzyk, autor tekstów dotyczących rozwoju osobistego, ludzkiej natury i umysłu.
Rozwój Osobisty i Duchowy, Muzyka, Podróże, Historia, Książki, Filmy
Szczerość, przyjazne i pozytywne nastawienie, humor, uczciwość, radość
Każdy człowiek ma jakieś upodobania – nie ma takiej osoby, która by ich nie miała. To dzięki nim ludzie są w stanie decydować o tym, co im się podoba i co nie. Jest to rzecz jak najbardziej ludzka, albowiem bez określenia tego, co uważamy za dobre dla nas, życie byłoby chaotyczne. Jednak jest też coś, czemu warto się w tym wszystkim przyjrzeć.
Nikt z nas nie lubi się mylić. I tak jak nie lubimy się mylić, tak nie lubimy również przyznawać się do pomyłek. A kiedy zbierze nam się na odwagę i stwierdzamy, że nie mamy w czymś racji bądź zrobiliśmy coś źle, czujemy się tak, jakbyśmy mieli się zaraz zapaść pod ziemię. Płoniemy też wewnątrz ze wstydu. Dlaczego tak bardzo nas to boli?
Mam poważny problem – ile razy słyszysz te słowa? I warto jeszcze zapytać o to, jak często padają one z Twoich ust? Nie da się ukryć, iż praktycznie każdy człowiek uważa, że ma jakiś wielki problem. I w zasadzie nie jest to żadna nowość. Rzadkością jest natomiast poważne zastanowienie się nad tym, gdzie leży jego przyczyna?
Ciężko byłoby znaleźć człowieka, któremu w otaczającym go świecie wszystko pasuje. W zasadzie wszyscy mamy jakieś zastrzeżenia co do tego, jak powinien funkcjonować świat i inni ludzie. Rezultat tego jest taki, iż zawsze próbujemy wszystko naprawić i dopasować do naszej wizji rzeczywistości. Jednak w tym zamieszaniu zapomnieliśmy o czymś.
Jak można „odłożyć” życie na później, skoro rozum podpowiada, iż jeśli się „jest”, to się „żyje”? Przecież nie można „żyć później”, gdyż oznaczałoby to, że „nie żyje się teraz”. Jednak pomijając to teoretyzowanie, łatwo da się zauważyć, że ludzie „odkładają” życie.
