Jeśli chcesz się dowiedzieć czy przebieg realizowanej w trybie specustawy drogi musi być zgodny z planem miejscowym jesteś w dobrym miejscu.

Data dodania: 2024-11-28

Wyświetleń: 49

Przedrukowań: 0

Głosy dodatnie: 0

Głosy ujemne: 0

WIEDZA

0 Ocena

Licencja: Creative Commons

Czy przebieg realizowanej w trybie specustawy drogi musi być zgodny z planem miejscowym?

Czy przebieg realizowanej w trybie specustawy drogi musi być zgodny z planem miejscowym?

Organ I instancji decyzją ZRID zezwolił na realizacje inwestycji drogowej polegającej na budowie drogi gminnej. Od powyższej decyzji odwołanie złożył skarżący, kwestionując przebieg drogi realizowanej według ww. decyzji. Skarżący twierdzi, iż droga zgodnie z zapisami miejscowego planu miał przebiegać inną trasą.

 Czy skarżący ma rację w ww. kwestii?

Odpowiedź:
Jeżeli zarządca drogi realizuje zamierzenie inwestycyjne w trybie specustawy drogowej, przebieg drogi nie musi być zgodny z ustaleniami planu miejscowego.

Uzasadnienie:

W świetle art. 11i ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych dalej u.r.i.d.p. przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym nie stosuje się w sprawach dotyczących zezwolenia na realizację inwestycji drogowej (zrid). Z przedmiotowej regulacji wynika, że decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej może być wydana niezależnie od tego, czy dany teren jest objęty planem miejscowym, zaś ustalenie lokalizacji drogi publicznej w tej decyzji może nastąpić niezależnie od zgodności z ustaleniami tego planu (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 17 września 2009 r., II SA/Wr 137/09). Generalnie zatem wszelkie zasady wynikające z ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym – dalej u.p.z.p. nie mają zastosowania do spraw regulowanych przez analizowaną ustawę. Należy wyprowadzić konkluzję, że decyzja ta może ingerować w uprzednie ustalenia planu miejscowego i niekoniecznie musi być z nimi zgodna. W szczególności w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 9 lutego 2010 r., II SA/Ol 1017/09, stwierdzono, że ustalenia planu powinny być w miarę możliwości brane pod uwagę przy wydawaniu decyzji zezwalającej na realizację drogi, ale nie mają one charakteru wiążącego. Trafnie zwrócono ponadto uwagę w uzasadnieniu cytowanego już wyroku WSA we Wrocławiu, II SA/Wr 137/09, że "lokalizację drogi można ustalić nie wyłącznie w drodze tej decyzji, lecz przede wszystkim w planie miejscowym (art. 4 ust. 1 w związku z art. 2 pkt 5 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz w związku z art. 6 pkt 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, a także art. 15 ust. 2 pkt 10 u.p.z.p. i § 4 pkt 9 lit. a i b rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Konsekwencją ustalenia przeznaczenia terenu pod drogę publiczną w planie miejscowym jest możliwość dokonania podziału nieruchomości (art. 97 ust. 3 pkt 1 u.g.n.) i nabywania lub wywłaszczenia części przeznaczonych pod drogi (art. 112 ust. 1 w zw. z art. 6 pkt 1 u.g.n.), a także uzyskania decyzji o pozwoleniu na budowę (art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo budowlane). Lokalizacja drogi publicznej może być dokonywana albo w sposób określony w specustawie drogowej (a wówczas ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz akty wykonawcze do tej ustawy nie znajdują zastosowania), albo w sposób określony w ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym tj. w planie miejscowym lub w decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego". Powyższy pogląd opiera się na literalnym brzmieniu art. 11i ust. 2, który wyłącza stosowanie u.p.z.p., ale jedynie w sprawach dotyczących zezwolenia na realizację inwestycji drogowej. Jeżeli zatem zarządca drogi realizuje zamierzenie w trybie specustawy drogowej, jej przebieg nie musi być zgodny z ustaleniami planu miejscowego.

Licencja: Creative Commons
0 Ocena