1. Pomiar rozstawu krokwi – zanim zabierzemy się do właściwej pracy, musimy najpierw wszystko obliczyć, wymierzyć i zaplanować. Pracę najlepiej zacząć więc od zmierzenia rozstawu pomiędzy krokwiami. Dzięki temu w łatwy sposób obliczymy, ile materiału izolacyjnego potrzebujemy do tego, by ocieplić nasze poddasze. Informacja ta pomoże nam również odpowiednio przyciąć płaty wełny.
2. Dopasowanie płyt z wełny – po dokonaniu wszelkich potrzebnych pomiarów, możemy zacząć dopasowywać zakupione wcześniej płyty z wełny, do przestrzeni między krokwiami. Może się zdarzyć tak, że niektóre płyty trzeba będzie wyciąć lub ze sobą połączyć. Warto robić to starannie, żeby później nie powstały niepotrzebne luki.
3. Ułożenie pierwszej warstwy ocieplenia – gdy płyty mają już odpowiednie wymiary, możemy zacząć wkładać je pomiędzy krokwie. Robi się to metodą na wcisk, tak by materiał przylegał dokładnie zarówno do krokwi, jak i do płyt znajdujących się koło niego. Zależy nam najbardziej na tym, aby wyeliminować wszelkie luki, przez które ciepło może ulecieć na zewnątrz. Należy także być przy tym na tyle ostrożnym, żeby nie wypchnąć oraz nie uszkodzić membrany dachowej. Jeżeli nasze poddasze jest odporne na parę wodną, musimy pozostawić 3 do 6-centymetrowe szczeliny wentylacyjne.
4. Montaż rusztu stalowego – po wyłożeniu pierwszej warstwy izolacyjnej, możemy zająć się konstrukcją rusztu stalowego. Składa się on ze specjalnych wieszaków do poddaszy o regulowanej wysokości. Wieszaki te mają kształt litery U, a ich profile mają typ C. Powinny być montowane w sposób prostopadły do krokwi. Do tak przykręconych wieszaków, możemy zamontować profile nośne.
5. Ułożenie drugiej warstwy – po odpowiednim montażu stalowego rusztu, możemy przejść do ułożenia drugiej warstwy. Jej zadaniem jest eliminowanie tzw. mostków termicznych, które pochodzą od więźby dachowej. Układamy ją pod krokwiami i między listwami rusztowania.
Tak ocieplone poddasze powinno dobrze spełniać swoje zadanie. Co więcej, jeżeli zachodzi taka potrzeba, możemy dodatkowo zabezpieczyć je przed wilgocią i parą, dzięki paroizolacji. W innych wypadkach, w pomieszczeniach, które nie są narażone na działanie wilgoci, możemy od razu użyć warstwy wykończeniowej.
