Kitesurfing, co to takiego?
Kitesurfing to rodzaj sportu wodnego zaliczany do gatunku sportów extreme. Pod względem technicznym jest on połączeniem klasycznego surfingu z windsurfingiem, z tym, że od ostatniego różni się rodzajem wykorzystywanego pędnika. W przypadku windsurfingu jest to pionowy żagiel na sztywno przymocowany do płaskiej deski. W kitesurfingu siła wiatru opiera się na płacie, który pełni rolę latawca. W zależności od umiejętności surfera wyróżniamy kilka rodzajów latawców, które różnią się między sobą nie tylko wielkością (co bezpośrednio wpływa na ilość wyłapywanego podmuchu tym samym stabilność jazdy), materiałem, z którego został zbudowany, kończąc na formie profilu, na którym został oparty.
Więcej o sprzęcie i technice prowadzenia
Kitesurfing jest połączeniem sportów wodnych- surfingu ze sportami powietrznymi, w tym wypadku z uwagi na element latawca najbliżej mu do paralotniarstwa. Do uprawiania tej dyscypliny bezsprzecznie najistotniejszym elementem jest deska, która w odróżnieniu od windsurfingu czy klasycznego surfingu jest o wiele krótsza i węższa, kształtem przypomina zazwyczaj deskę snowboardową. Jej długość oscyluje pomiędzy 1-2m i uzależniona jest od wzrostu i ciężaru samego surfera.
Deski wykorzystywane w kitesurfingu zostały stworzone z lekkiego materiału i niskiej wyporności- same utrzymują się na powierzchni wody, jednak pod wpływem ciężaru surfera toną, dlatego początkującym spory problem sprawia stawianie pierwszych kroków w tej dziedzinie.
Do najpopularniejszych rodzajów desek kitesurfingowych zaliczamy deski typu twin-tip, których profil został zbudowany symetrycznie, co umożliwia surfowanie w obu kierunkach z tą samą płynnością. Drugi rodzaj to tzw. deski directional, które przypominają mniejsze wersje desek surfingowych. Kierunek dzioba jest jednostronny, dlatego częściej wykorzystywane są podczas prób szybkościowych i wyścigach niż do ewolucji powietrznych.
Każda z desek wyposażona jest w element „wiążący” surfera za pomocą strapów- funkcjonalnych pasków zapinanych na klamry lub rzepy.
Skoro o wiązaniu surfera mowa. Poza strapami surfer wyposażony jest w system kierujący latawcem oraz torem ślizgu. Do trapezu, czyli pasa przymocowany jest bar z linkami ok. 25m, które łączą się z latawcem. Zazwyczaj są one wykonane z lekkich stopów metalu lub włókna węglowego. Poza linkami, na wyposażeniu jest elastyczna taśma depowera, która umożliwia regulację kata odchylenia latawca, a także element łączący bar z trapezem tzw. chicken loop. Sam trapez to nic innego jak pas, może występować w formie profilowanego siedziska osłaniając odcinek od lędźwi po kość ogonową, lub w formie taliowanej, którą surfer przypina w pasie.
Ostatni element, niemniej ważny to sam pędnik- latawiec, którego rodzaj powinien zostać dobrany zarówno do umiejętności oraz stylu prowadzenia samego surfera, co i do jego sprawności fizycznej oraz anatomii- wagi, wzrostu itd. Kite osiągają wielkość powierzchniową od niecałego metra do dwudziestu metrów kwadratowych. Zasada wyboru latawca jest prosta, im większa objętość, tym większa moc- prędkość oraz siła, która surfer musi opanować. Wśród latawców wyróżniamy pędniki typu komorowego, które zostały wykonane z miękkiego materiału odpornego na upadki, który swoją formą najbardziej zbliżony jest do paralotni, pozbawiony elementów pompujących, co w praktyce lepiej sprawdza się w warunkach suchych. W odróżnieniu do komorowca typ LEI został oparty na usztywnianych żebrach oraz pompowaną krawędzią natarcia, dlatego jest najczęściej wybieranym latawcem kite'owym. Poza tym do wyboru surferzy mają kilka rodzajów żagli profilowanych, których kształt przypomina łuk (Bow) lub ostro zakrzywiony brzuch litery C (C-shape).
Ciekawostka
Podczas letnich Igrzysk Olipijskich w Rio de Janeiro w 2016 roku kitesurfing miał zostać wprowadzony jako dyscyplina, w ramach której odbywać miały się zawody, zastępując klasyczny windsurfing. Niestety, decyzją komisji z 2012 roku porzucono ten pomysł na rzecz RS:X (olimpijska odmiana windsurfingu ślizgowego).
