Posadzkę można zdefiniować jako wierzchnią warstwę podłogi. Podłoga natomiast składa się z warstwy z materiałów podkładowych wykonanych na budowie bezpośrednio na podłożu, związanych lub niezwiązanych z nim siłami przyczepności, lub ułożeniem warstw pośrednich czy izolujących w celu uzyskania określonego poziomu, ułożenia posadzki.
Posadzki betonowe to najczęściej posadzki przemysłowe, a co za tym idzie, stosowane są zazwyczaj w pomieszczeniach przeznaczonych do użytku przemysłowego: magazynach, halach produkcyjnych, garażach i parkingach. Intensywne warunki eksploatacji, którym posadzki są poddawane każdego dnia sprawiają, że są one o wiele bardziej testowane niż te używane w ogólnym budownictwie. Występuje tu większe obciążenie. Kolejnym istotnym elementem są oddziaływania chemiczne, które nierzadko występują w warunkach przemysłowych lub w warunkach odladzania wraz z błotem pośniegowym na posadzkach używanych na parkingach.
Sucha posypka wcierana w powierzchnię młodego, wiążącego betonu umożliwia zwiększenie szlachetności betonu. Jest to mieszanka cementu i pyłu krzemionkowego, drobnego kruszywa i pigmentów. Aplikuje się ją poprzez rozsypanie w odpowiedniej ilości i zatarcie na powierzchni młodego betonu, w czasie umożliwiającym wchłonięcie z powierzchni wody niezbędnej do związania posypki. Posadzka jest wtedy stosunkowo szybko gotowa do przyjęcia dużego obciążenia. Stosunkowo niska cena przygotowania takiej posadzki ma bezpośredni wpływ na jej popularność. Nie można się jednak łudzić - jej niska cena nie idzie w parze z prostotą wykonania. Najdrobniejsze pomyłki mogą osłabić odporność takiej posadzki. Jest to bezpośredni skutek błędów technologicznych oraz stosowania nieodpowiednich technologii w danym miejscu, gdzie należy zastosować posadzki o wyższej klasie odporności. Posadzki wykonywane metodą DST, powstają na dwa różne sposoby: kładzione są albo za pomocą wąskich pasów, albo dużych płaszczyzn. Pierwsza z metod stosowana jest w celu uzyskania powierzchni o bardzo wysokiej regularności. Najpopularniejszą metodą jest jednak kładzenie posadzki przy pomocy użych płaszczyzn. Dzięki tej metodzie otrzymuje się zarówno posadzki tradycyjnie dylatowane, jak i bezspoinowe.
