Co jest, a co nie jest przerwą w pracy? To chyba najważniejsze z pytań, jakie każdy z nas powinien sobie zadać.
Z punktu widzenia prawa okres przerwy w pracy to taki czas, w którym nastąpiło przerwanie świadczenia pracy. I nie chodzi tutaj wyłącznie o dany dzień roboczy, ale także dłuższy okres czasu (np. w ujęciu urlopu).
W czasie ustalonej przerwy w pracy (mowa tutaj o dłuższym urlopie) pracownik nie musi być gotowy do podjęcia działania.
Charakter i rodzaj naszej przerwy w dużej mierze uzależniony jest od tego, czy jest ona zaplanowana, czy też nie.
Poprzez taki podział najlepiej można zrozumieć specyfikację każdej z tych przerw.
Przerwa zaplanowana, czyli ta, o której wie szef
Są ustalane odgórnie i komunikowane każdemu nowo przyjętemu pracownikowi. Należy do niej zaliczyć chociażby przerwę powszechną, które wynika bezpośrednio z kodeksu pracy. Jest ona płatna i wliczana bezpośrednio w czas naszej pracy (jeśli pracujemy przynajmniej 6 godzin dziennie).
Dodatkowe przerwy zaplanowane, do których mają prawo pewne grupy osób to:
Przerwa na karmienie piersią – jedna lub dwie przerwy w zależności od przepracowanych godzin pracy, przerwy płatne, wliczane w czas pracy.
Przerwa dla osób niepełnosprawnych – dodatkowe 15 minut przerwy płatnej, wliczanej w czas pracy.
Przerwa dla młodocianych pracowników – dla tych pracowników, którzy nie ukończyli jeszcze 18 roku życia, przerwa płatna 30 minutowa.
Przerwa pracy dla osób pracujących przy monitorze komputera – 5 minut płatnej przerwy po każdej przepracowanej godzinie.
Przerwa na posiłek – przerwa nieodpłatna, wliczana w czas pracy, tzw. lunch, który nie powinien przekroczyć 60 min.
Przerwy nie do końca zaplanowane…
Czyli te sytuacje, w których nie możemy wykonywać pracy, ale nie z przyczyn własnych tylko ze strony pracodawcy.
Sytuacji takich może być całe mnóstwo. To, co warto wiedzieć to fakt, że za każde takie następstwo przerwy pracodawca i tak musi nam zapłacić.
Uwaga! Przestój nie należy do takich przerw. Zazwyczaj wynika on bowiem z niezależnych od pracodawcy czynników zewnętrznych.
Przerwa, ale gdzie?
Przerwa w zależności od rodzaju może się odbywać zarówno w samej firmie, jak i poza nią. Dobrym przykładem jest tutaj chociażby przerwa na lunch. Teoretycznie pracodawca nie może zabronić pracownikowi wyjścia z firmy w czasie przysługującej mu przerwy. Jeśli tak jest to z pewnością nie ma to poparcia w kodeksie pracy.
Przerwa jest niezbędna do tego, by móc pracować efektywnie. To w roli pracodawcy jest zatem zadbanie o odpowiednie warunki pracy oraz przerwy, które zregenerują siły umysłowe i fizyczne jego pracownika.
