Cukrzyca typu I- insulinozależna, różni się tym od cukrzycy typu II, że nie ma ustalonej konkretnej diety ograniczającej spożywanie jakichś konkretnych produktów, natomiast powinno się przestrzegać zasad zdrowego i racjonalnego odżywiania.

Data dodania: 2011-10-25

Wyświetleń: 1313

Przedrukowań: 0

Głosy dodatnie: 0

Głosy ujemne: 0

WIEDZA

0 Ocena

Licencja: Creative Commons

      Dobrze zbilansowane posiłki, dostosowane do wieku i potrzeb dziecka, bądź osoby dorosłej chorej na cukrzycę typu I, ustalone w szpitalu przez lekarza lub dietetyka i  przestrzegane w codziennym życiu, pomagają w zachowaniu dobrze wyregulowanych poziomów glikemii, a także w dłuższym aspekcie życia, zachowanie zdrowia i ograniczenie ewentualnych następstw chorób z autoagresji i powikłań cukrzycowych.

      Rodzice dzieci chorych na cukrzycę typu I często zadają sobie pytanie, co można zrobić, aby glikemie były lepsze, żeby cukrzyca nie była obciążeniem w codziennym życiu, aby dziecko chore mogło w miarę normalnie żyć.

      To jest możliwe dzięki daleko posuniętej technologii i postępowi w dziedzinie medycyny, który doprowadził do wyprodukowania insuliny ludzkiej i pomp insulinowych, a dietetyka pomaga w takim ustawieniu posiłków, które dobrze dostosowane do danej osoby, pomagają opanować problemy skoków cukru.

      Trzy podstawowe posiłki: śniadanie, obiad, kolacja plus dwie niskokaloryczne przekąski pozwolą unormować poziomy cukrów. Nasza córka Michasia zjada pięć posiłków, czyli śniadanie, drugie śniadanie, obiad, podwieczorek i kolację choć tą ostatnią nie zawsze. Posiłki dobrze zbilansowane kalorycznie i proporcjonalnie węglowodany do tłuszczy, bądź białka z produktami obojętnymi pozwalają nam cieszyć się spokojem o jej cukry, że nie będzie miała nagłych wyskoków glikemii po posiłkowych. Oczywiście zdarzają nam się różne cukry, ale raczej związane nie z jedzeniem, a ze stresem, bądź przeziębieniami.

Licencja: Creative Commons
0 Ocena