Pierwszym etapem porodu zwanego etapem rozwiązania, są pojawiające się skurcze. Skurcze występują w odpowiednich odstępach czasu, nieco przypominają bóle miesiączkowe. Skurcze te są skurczami błony śluzowe trzonu macicy. Skurcze pociągają za sobą wygładzanie i rozwieranie się szyjki macicy. Lęk przed porodem może zatrzymać akcję porodową i skurcze mogą ustać, ponownie pojawiają się po około dobie. ten etap porodu zazwyczaj odbywa się w domu, do szpitala należy się wybrać gdy skurcze są regularne co 7- 10min, skurcze trwają około 40s, lub gdy odejdą wody płodowe, czyli przerwie się worek owodniowy i wypłynie płyn owodniowy, chodź często worek owodniowy zostanie nienaruszony.
Ból porodowy, który opisują kobiety to zazwyczaj ten pojawiający się w okolicach kręgosłupa w odcinku lędźwiowym, skurcze górnej części ud czy rozciąganie się nad spojeniem łonowym. Dziecko może przyjść na świat dopiero gdy rozwarcie wynosi 10 cm. Często gdy jest juz rozwarcie 7 cm kobieta przechodzi kryzys i prosi o znieczulenie, bądź też cesarskie cięcie, z powodu wyczerpania sił spowodowanym bólem. Pod koniec tego pierwszego etapu skurcze bardzo nasilają się i pojawiają co 2-3 min i trwają 70-90sekund.
Zwiastunami porodu mogą być również czynności organizmu, które go oczyszczają tj.: biegunka, wymioty, parcie na odbytnicę, brak łaknienia oraz wzdęcia.
Na czas długości pierwszego etapu porodu wpływa to czy kobieta ćwiczyła i czy potrafi oddychać przeponą, ważne jest również czy kobieta rodzi po raz pierwszy. Ten etap porodu trwa od kilku do kilkunastu godzin. Dobrym sposobem na przyśpieszenie akcji porodowej jest utrzymanie rodzącej matki jak najdłużej w ruchu polegającym na spacerowaniu, rozciąganiu na piłce lekarskiej czy trenowaniu oddechu.
W trakcie tego etapu dziecko przygotowuje się do nadejścia na świat, główkę przytula do główki i przykurcza nóżki. Bardzo ważne jest by matka zachowała spokój, ponieważ dziecko również czuje się niespokojnie. Podróż przez kanał rodny dziecko przebywa ruchem śrubowym. Zatrzymanie kobiety przy ruchu pomaga dziecku dopasować się do części macicy również pomaga to w usuwaniu płynu owodniowego z płuc dziecka.
Drugim etapem porodu jest etap parcia. Podczas tego etapu dziecko jest wypychane z brzucha matki przez kanał rodny. Matka wypycha dziecko za pomocą skurczów macicy ale również silnych wypychających ruchów przepony zwanych parciem. Ten etap trwa od kilku kilkunastu minut to godziny a nawet dwóch. Dziecko z brzucha matki wychodzi zazwyczaj głową, gdy pojawiają się nieprawidłowości najpierw pojawiają się stopy lub pośladki. Podczas drugiego etapu matka zazwyczaj czuje, że moment przyjścia na świat dziecka jest bliski i dostaje nowych sił. Parcie jest uznawane za odruch, który informuję matkę, że dziecko jest gotowe na przyjście na świat, jego główka bowiem drażni zakończenia nerwowe które wywołują skurcz i dziecko przesuwa się w dół, natomiast między skurczami dziecko nieco się cofa. W tym etapie porodu położna bądź lekarz często nacina krocze, które zabezpiecza przed pęknięciem, które mogłoby się długo i boleśnie goić. Również podczas tego etapu może dojść do zaklinowania dziecka w kanale rodnym , wtedy lekarze podejmują decyzję o cesarskim cięciu. zaraz po porodzie dochodzi do fizjologicznej adaptacji dziecka, który polega na samodzielnym oddychaniu czy zmianach zachodzących np. w funkcjonowaniu układu krwionośnego, okres ten trwa 2-3 dni. Stan dziecka ocenia się według skali Apgara.
Trzeci etap porodu to rodzenie łożyska, odbywa się ono od 15 minut do godziny od momentu urodzenia dziecka. Również podczas tego porodu pojawiają się skurcze macicy, kobieta zazwyczaj ich nie zauważa. Lekarz- położnik musi sprawdzić czy wydalone łożysko jest w całości, jeśli tak nie jest musi wykonać czynności prowadzące do oczyszczenia macicy matki. Podczas tego procesu kobieta zazwyczaj traci około 500 ml krwi. W tym samym czasie dziecko zostaje podane matce na jej brzuch, kobieta po raz pierwszy może przytulić swoje dziecko, czy też nakarmić je.
