Początkowo nie były zbyt powszechnie używane, ale zyskały popularność w czasach wojen napoleońskich – zostały one spopularyzowane przez weteranów tychże wojen. Obecnie uważa się je za produkt elitarny, przeznaczony „dla wybranych”, a to najprawdopodobniej za sprawą ceny. Prawdziwe, ręcznie robione cygara nie należą bowiem do tanich.
W zależności od rodzaju użytego tytoniu, cygara mogą mieć różne smaki – od delikatnych po ostre i bardzo intensywne w smaku. Na smak cygara mają także wpływ zarówno jego długość jak i średnica. Cygaro zbudowane jest z trzech elementów: stopy, korpusu i głowy. Te ręcznie robione mają jeszcze dodatkowo doklejany na końcu głowy kapturek. Kapturek zabezpiecza liść cygara przed rozwinięciem. Cygara produkowane maszynowo nie posiadają kapturków. Jednakże niektórzy producenci doklejają ręcznie kapturki i umieszczają na nich napis „hecho a mano” – ręcznie robione. Dlatego też cygara w całości robione ręcznie powinny mieć napis „totalmente a mano”, czyli ręcznie robione w całości. Każde cygaro ma pierścień, czyli ozdobny skrawek papieru, na którym obecnie umieszczane są informacje dotyczące producenta i marki.
Aby zapalić cygaro należy najpierw odciąć kapturek. Można do tego użyć gilotynki albo narzynarki. Niezależnie od rodzaju narzędzia, należy wykonać to zadanie ostrożnie, aby nie rozwinąć liścia pokrywy. Zdjęcie pierścienia nie jest sprawą konieczną, jeśli zdecydujemy się go usunąć, należy zrobić to bardzo ostrożnie, bo najczęściej jest on przyklejony do liścia. Pierścień łatwiej jest zdjąć po wypaleniu części cygara, ponieważ jest on wtedy rozgrzany i łatwiej się odkleja.
Do zapalenia cygara można używać zarówno zapalniczki jak i zapałek. Przy używaniu zapałek trzeba odczekać, aż wypali się cała siarka z główki zapałki, a dopiero potem przystawić ogień do cygara. Zapalniczka nie może być benzynowa, jedynie gazowa. Nie powinno się także przypalać cygara od płomienia świecy. Chodzi o to, aby nie zmienić delikatnego i wyrafinowanego smaku cygara innymi smakami, bowiem tytoń łatwo nasiąka nimi, zwłaszcza tak mocnymi jak na przykład zapach benzyny.
Paląc cygaro, nie należy zaciągać się nim, tak jak w przypadku palenia papierosa. Prawdziwy amator cygar jedynie smakuje jego bukiet zapachowy i delektuje się nim. Podobnie jest ze strząsaniem popiołu – z cygar nie strząsamy popiołu do popielniczki ani nie gasimy ich, rozgniatając. Zostawiamy je po prostu w popielniczce, aby same zgasły. Jeśli cygaro zgaśnie przed skończeniem palenia, to można je zapalić ponownie, pod warunkiem, że od tego czasu nie upłynęło więcej niż godzina.
Cygara, zwłaszcza te najbardziej wykwintne, ręcznie robione, należy przechowywać w specjalnej skrzynce z drzewa cedrowego, która zapewnia odpowiedni poziom nawilżenia. Waha się on pomiędzy 65 a 75 % wilgotności względnej. Temperatura przechowywania zaś powinna się mieścić w przedziale od 16 do 19 stopni Celsjusza.
