Popularność fajki jako codziennego narzędzia do palenia tytoniu nie jest wyłącznie zasługą bardziej przystępnych cen tytoniu, zbieranego często w pierwszej fazie zbiorów i pośledniejszego gatunku.
Popularność fajki jako codziennego narzędzia do palenia tytoniu nie jest wyłącznie zasługą bardziej przystępnych cen tytoniu, zbieranego często w pierwszej fazie zbiorów i pośledniejszego gatunku.
Mnóstwo osób po powrocie z krajów bliskowschodnich pozostaje pod wrażeniem rytuału palenia fajki wodnej. Niektórzy przywożą z podróży ozdobny dzban z zamiarem udekorowania mieszkania, niektórzy natomiast postanawiają rozpocząć przygodę z poznawaniem smaku palonej nargili.
Fajki wodne, tak zwane shisha lub nargila, od wieków są popularne na Bliskim Wschodzie i Azji. Ich wygląd raczej nie zaskakuje większości osób, które miały okazję z nimi się zetknąć.
Sztuka palenia fajki wydaje się z pozoru nieskomplikowana, jednak w trakcie użytkowania każdy fajkarz przekonuje się, że potrzeba wiele starań, by docenić walory smakowe tego rodzaju używki.
Nazwa „cygara” wywodzi się prawdopodobnie z języka Majów od słowa „sik’ar” i oznacza palenie czegoś przyjemnie pachnącego. Na kontynencie europejskim cygara pojawiły się wraz z epoką wielkich odkryć geograficznych i wyprawami Krzysztofa Kolumba.