z których - skupiając je za pomocą systemu soczewek - tworzy obraz pomniejszony, a także odwrócony "do góry nogami", podobnie jak slajdy w rzutniku. Następnie oko przekształca obraz w bodźce nerwowe, które wysłane są do mózgu. Oko jest więc tylko narządem dostarczającym informacji do mózgu. Dopiero w mózgu bowiem pochodzące z obu oczu obrazy łaczą się w jeden, zostają ponownie odwrócone i zarejestrowane jako obraz. Być może zabrzmi to dziwnie, ale można więc powiedzieć, że "widzimy za pomocą mózgu"
Ważne!
Nieprawidłowa budowa oka prowadzi do szeregu chorób. Krótkowzroczność np., ma miejsce wówczas, gdy oko jest "zbyt długie". Dalekowzroczność - kiedy jest "zbyt krótkie". Takie wady refrakcji są wrodzone, dlatego należy skontrolować oczy u dzieci. Im szybciej rozpocznie się leczenie wady wzroku za pomocą okularów lub szkieł kontaktowych, tym lepiej.
Oko składa się z trzech elementów: układu optycznego w gałce ocznej, nerwów wzrokowych przekazujących obraz do mózgu i układu pomocniczego, umożliwiającego sprawne funkcjonowanie oka i poruszanie nim. Działanie oka można porównać do działania aparatu fotograficznego.
Układ optyczny;
Gałka oczna mająca 2,5 cm średnicy, otoczona jest trzema błonami . Do zewnętrznej - twardówki - przyczepionych jest sześć mięśni, które kierują okiem. Z przodu twardówka przechodzi w przezroczystą rogówkę. Rogówka, wypełnione przezroczystym płynem wodnistym komory gałki ocznej oraz soczewka mają działanie obiektywu w aparacie fotograficznym. Przed soczewką oka znajduje się tęczówka (iris) ze źrenicą, odpowiednikiem przesłony. Przy silnym świetle zwęża się, powodując zmniejszenie otworu, przez który światło pada na siatkówkę i chroni w ten sposób niezwykle wrażliwe komórki wzrokowe. Od znajdujacych się w tęczówce barwników zależy kolor oczu. Grubość zawieszonej na obwódce mięśniowej soczewki może się zmieniać. Mięsień w kształcie pierścienia może powodować, że soczewka będzie grubsza lub cieńsza. Na tym właśnie polega akomodacja oka. W pozycji spoczynku jest ono ustawione na "nieskończoność". Przy patrzeniu z bliska soczewka jest grubsza. Mechanizm akomodacji słabnie z wiekiem (starcza nadwzroczność). Za soczewką znajduje się galaretowate ciało szkliste, dokładnie wypełniające większość część gałki ocznej aż po siatkówkę.
Nerwy wzrokowe;
Nerwy wzrokowe znajdują się z tyłu gałki ocznej w siatkówce, (odpowiedniku kliszy w aparacie), na której usytuowane są właściwe komórki wzrokowe: miliony "pręcików" i "czopków". Każda z tych światłoczułych komórek wysyła bodźce do włókien nerwów wzrokowych biegnących do mózgu. Pręciki pozwalają widzieć w półmroku, czopki odpowiadają za postrzeganie barw oraz ostrość widzenia przy dobrym oświetleniu. Najwiekszą wrażliwością na barwy i światło cechuje się umieszczona centaralnie w siatkówce plamka żółta. Po drodze do mózgu nerwy prawego i lewego oka krzyżują się. Obrazy są projektowane jeden na drugim, dzięki czemu możliwe jest widzenie przestrzenne.
Układ pomocniczy;
Składa się z wielu części. Należą do niegto powieki i rzęsy, które za zadanie mają ochronę oka przed wnikającymi ciałami obcymi. Powieki rozprowadzają łzy na rogówce, dzięki czemu pozostaje ona czysta i wilgotna oraz nie jest szorstka i nie mętnieje.
Oko i rozpoznanie chorób;
Rozpoznanie chorób poprzez badanie dna oka. Cukrzycę oraz niektóre zaburzenia nerek lekarz może rozpoznać obserwując siatkówkę. Lekarze i przedstawiciele medycyny alternatywnej spieraja się co do metody diagnozowania chorób na podstawie obserwacji i koloru tęczówki.
Plamka ślepa - to miejsce, w którym nerwy wychodzą z gałki ocznej. Jest ono pozbawione światłoczułych komórek wzrokowych i dlatego nie odbiera obrazu.Jaskra - prowadzi do uszkodzenia oka na skutek zwiększenia ciśnienia śródocznego (glaucoma). Często mozliwe jest leczenie farmakologiczne, powodujące w najgorszym razie zatrzymanie jej rozwoju.Zaćma - polega na zmętnieniu soczewki i najczęściej wymaga leczenia operacyjnego.
Oko - dzięki systemowi soczewek w gałce ocznej, powstaje pomniejszony obraz tego, na co patrzymy. Musi on zostać przetworzony przez mózg.
