Moja prababcia skończył tylko cztery klas i potrafiła wszystko co było jej do życia na wsi potrzebne - podpisać się, zrobić listę zakupów i wykonywać proste kalkulacje, żeby wiedzieć czy w sklepie dobrze wydano jej resztę. Dzisiaj obowiązek szkolny sięga 18 roku życia i oznacza (o ile nie nastąpią utrudnienia) ukończenie szkoły średniej. Do tego czasu większość uczniów bardzo sprawnie posługuje się już podstawowymi programami komputerowymi, potrafi poruszać się w Internecie i korzysta z wielu rodzajów rozrywek, jakie oferuje pudełko zwane komputerem.
Komputery często kojarzą się z przyjemnym i beztroskim spędzaniem czasu i stanowią źródło rozrywki. Wszystko to powoduje, że uczniowie chętnie i z zaangażowaniem korzystają ze wszystkich pomocy naukowych z nim związanych. Wiele szkół, aby lepiej zachęcić dzisiejsze "komputerowe dzieci" do nauki inwestuje w programy edukacyjne, tablice interaktywne i mini projektory. Szkoły wykorzystują też zdobycze techniki przy sprawdzaniu obecności i ocenianiu aktywności w klasie. Wiele placówek z powodzeniem posługuje się dziennikami interaktywnymi, dzięki czemu rodzice nie muszą już czekać do wywiadówki aby dowiedzieć się o postępach w nauce swoich dzieci.
Działania jakie podejmują szkoły w celu uatrakcyjnienia formy prowadzenia zajęć są krokiem w dobrym kierunku. Badania psychologiczne pokazują, że najlepiej zapamiętuje się te informacje, które nie tylko się zobaczyło czy usłyszało, ale takie, które można natychmiast wykorzystać w praktyce. Najlepiej uczymy się tego co robimy. Interaktywne programy edukacyjne wykorzystują tę zasadę i pozwalają na zabawę z wykorzystaniem elementów edukacyjnych. Dzieci uczą się szybciej, dokładniej i w przyjemniejszy sposób niż miało to miejsce jeszcze kilka lat temu - na szczęście.
