Artykuł o audycie finansowym, jego zastosowaniu i metodach. Czytając poniższy artykuł dowiesz sie w jakim celu stosuje się audyt finansowy i co on ma na celu.

Data dodania: 2011-02-07

Wyświetleń: 3724

Przedrukowań: 0

Głosy dodatnie: 0

Głosy ujemne: 0

WIEDZA

0 Ocena

Licencja: Creative Commons

Audyt finansowy – każdemu z nas kojarzy się przede wszystkim „kontrolą” w firmie. Audytorów, czyli osób kontrolujących nie powinniśmy traktować jak osób którym zależy tylko na wytykaniu i identyfikowaniu błędów i naszych pomyłek oraz na tzw. „donoszeniu” na pracowników. Audyt finansowy to przecież badanie sprawozdania finansowego, to procedury i testy, dzięki którym dowiadujemy się czy między innymi wartość sprzedaży czy wysokość środków pieniężnych w sprawozdaniu finansowym nie są istotnie zniekształcone. Mamy tu na myśli sprawdzenie, przegląd umów, kwot na fakturach.

Główną rolą w audycie finansowym jest zatem zbadanie sprawozdań finansowych pod kątem jasności i wiarygodności przedstawionych tam danych. Audyt finansowy to też pomoc w rozwiązywaniu problemów księgowych jak i podatkowych.

Audyt finansowy musi uwzględniać aspekt czasu. Nie można zamykać się w granicach roku budżetowego. Audyt finansowy powinien objąć:

a)      częściowo sprawozdanie finansowe i księgi rachunkowe za rok poprzedni, aby upewnić się, czy jest przestrzegana zasada ciągłości, to jest czy nie uległy zmianie zasady kwalifikacji zdarzeń, wyceny aktywów i pasywów, ustalania wyniku finansowego, sporządzania sprawozdań finansowych,

b)      częściowo księgi rachunkowe roku następnego w celu sprawdzenia, czy dokonane w nich zapisy nie dotyczą na przykład kosztów i przychodów roku audytowego,

c)      częściowo dokumenty roku następnego zawierające dane, które powinny być ujęte w księgach rachunkowych i sprawozdaniu finansowym roku audytowego, a zostały pominięte wskutek wpływu dokumentów po dacie bilans.

Podsumowując, audyt finansowy to nic innego jak ocena sprawozdania finansowego. Należy również pamiętać iż ocena sprawozdań finansowych reguluje Ustawa o rachunkowości z dnia 29 września 1994 roku (Dz. U. z 1994 r. Nr 121, poz. 591), stanowiąca podstawę prawną rachunkowości (wraz z Krajowymi i Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości). Zwyczajowo nazywa się ją polskim prawem bilansowym. Była wielokrotnie nowelizowana. Ustawa określa zasady rachunkowości oraz tryb badania sprawozdań finansowych przez biegłych rewidentów, ale to już osobny temat na kolejny artykuł.

Dziękujemy za poświęcony czas.

Licencja: Creative Commons
0 Ocena