Już od kilku dni w myślach pakujesz walizki. Słomkowy kapelusz z wielki rondem, okulary przeciwsłoneczne, krótkie szorty, zwiewne sukienki, walizka jest już prawie pełna, jednak znajdzie się miejsce na ulubiony strój kąpielowy. Musisz koniecznie go przymierzyć przed wyjazdem. Wracasz pospiesznie do domu. Przerzucasz wszystkie szuflady w końcu w tej ostatniej znajdujesz go. Biegniesz do największego w całym mieszkaniu lustra i… Wyglądasz koszmarnie na Twojej pupie, ramionach, udach, widać koszmarne nierówności, wgłębienia. Tak pamiętasz u siebie początek cellulitu. To było kilka lat temu.
Twoja nastoletnia córka był wtedy jeszcze maleńką dziewczynką, teraz zaczęła stawać się kobietą. Nawet nie wiesz, kiedy urosła kilkanaście centymetrów, tak, że już w tej chwili jest od Ciebie wyższa. Aż strach pomyśleć, jak będziecie wyglądały za kilka lat, bo przecież ona nadal nie przestała rosnąć. Nie możesz powiedzieć, że przytyła, ale jednak nabrała trochę ciała. Pojawiły się u niej kobiece biodra, piersi. Ona jest załamana i bez przerwy mówi o jakieś diecie, całe szczęście, że ma za słabą siłę woli i jednak znajda normalne posiłki. Ty zawsze marzyłaś o takiej figurze, jaką aktualnie posiada córka. Szczupła, ale nie bez przesady, z ładnie zaznaczonymi kobiecymi kształtami. Gdy byłaś z nią na wakacjach, zauważyłaś jednak coś niepokojącego. Wyglądało to, jak nierówności, wgłębienia i niewątpliwe przypominało pomarańczową skórkę. Czy to możliwe, że moja nastoletnia córka ma cellulit?
Twoje dziecko na szczęście jeszcze nic nie zauważyło. Jest teraz w trudnym wieku dojrzewania. Bardzo przejmuję się tym, jak wygląda, ten kilogram, który ostatnio przybrała na wadzę o mało, co nie doprowadził jej do depresji. Jeżeli zorientuje się, że ma cellulit, będzie już utwierdzona w przekonaniu, że ma nadwagę, zacznie się odchudzać.. A wszyscy wiemy, jak bardzo często kończą się diety nastolatek. Nie mogłaś przecież pozwolić, żeby i Twoja córka zaczęła cierpieć na anoreksję.
Postanowiłaś przekopać wszystkie możliwe źródła i odpowiedzieć sobie samej, jak to w ogóle możliwe, że moja nastoletnia córka ma cellulit? Tak, żeby być przygotowaną na czas, kiedy przybiegnie do Ciebie z płaczem i opowie o tym, jak koszmarnie wygląda.
Zaczęłaś przeszukiwanie Internetu od próby obalenia poglądu, że cellulit jest problemem tylko i wyłącznie otyłych kobiet. Nie musiałaś zbyt wiele szukać, aby dowiedzieć się, że przyczyną powstawania cellulitu u nastolatek są hormony. W okresie dojrzewania ich organizm produkuję, bardzo dużo kobiecych hormonów- estrogenów, które przyczyniają się do powstawania pomarańczowej skórki.
Kolejnym mitem, z którym postanowiłaś się zmierzyć było przeświadczenie, że radykalna dieta odchudzająca pomoże pozbyć się cellulitu. Po przeszukaniu kilku stron mogłaś obalić również i to stwierdzenie, bowiem jeżeli chcesz pozbyć się cellulitu nie pomoże Ci zmniejszenie liczby kalorii, rewelacyjne będzie natomiast wzbogacenie swojego żywienia o warzywa, owoce, produkty pełnoziarniste i picie dużej ilości wody.
Gdy już dowiedziałaś się, co na pewno nie pomoże Twojej córce zależało Ci na znalezieniu jakiegoś antidotum. Tak żeby mogła cieszyć się najpiękniejszym okresem w swoim życiu, a nie za sprawą kompleksów zamieniała go w koszmar. Informacje, które znalazłaś bardzo Cię ucieszyły. Po pierwsze zwalczenie cellulitu i tak młodym wieku jest banalnie proste, gdyś organizm jest młody, szybko się regeneruję, skórka pomarańczowa jest dopiero w fazie powstawania. Wystarczyło wybrać się do drogerii i kupić swojemu dziecku antycellulitowy balsam do ciała (sprytnie podmienić go w łazience, tak żeby córka nawet nie zorientowała się, czego używa) i zapisać siebie i ją na taniec (ruch to najlepsze lekarstwo na cellulit). Zmieniłaś także dietę całej rodziny i zaczęłaś zdrowiej gotować. Teraz masz już pewność, że Twoja nastolatka wkrótce będzie miała idealną skórę. Marzysz o tym, żeby pozbyła się pomarańczowej skórki za nim ją sama zauważy…
