Na początek przywołaj jakieś wspomnienie, które było dla Ciebie przyjemne czy ekscytujące. Podczas przywoływania tego wspomnienia, rozjaśnij obraz powstający w Twojej głowie. Udaj, że Twój umysł może pracować jak odbiornik telewizyjny i po prostu dodajesz jasności do obrazu.
Jak się poczułeś? Czy wspomnienie wydało się być bardziej intensywne?
Teraz spróbuj wykonać to samo zadanie, przyciemniając obraz. Zaobserwuj jak się poczułeś.
Następnie, przywołaj znów to samo wspomnienie, ale zamiast dodawać jasności obrazowi, zintensyfikuj jego kolory. Niech staną się żywe, elektryzujące i niech rzucają się w oczy. Po kilku sekundach spróbuj stłumić kolory, tak jak wcześniej ograniczaliśmy światło. Zwróć uwagę jak się czułeś w obydwu sytuacjach.
W większości przypadków, rozjaśnianie czy koloryzowanie obrazu powoduje wyolbrzymienie emocji w naszej pamięci. Przy ściemnianiu obrazu, czy desaturacji kolorów emocje naszych wspomnień zmniejszają się. Wielu terapeutów, używających technik NLP, uczy ludzi zaciemniania złych wspomnień, robienia ich czarno-białymi, kurczenia a nawet wyciszania ich. Pozwala to usunąć z pamięci emocje i uwolnić się od traumatycznych przeżyć z przeszłości.
Celem wizualizacji jest wywołanie emocjonalnej odpowiedzi, wysyłającej jasny i silny sygnał we wszechświat.
Wizualizując swoje pragnienia możesz również spróbować kilku następujących technik: przewiń obraz do przodu lub do tyłu, przybliż lub oddal obraz, nasil czerwony, niebieski a następnie zielony kolor i zaobserwuj jak różne kolory wpływają na Twoja emocjonalną odpowiedź. Spróbuj również dodać do swojego wspomnienia ramkę czy podziel je na dwa lub trzy wymiarowe obrazki.
Często zapominamy o roli dźwięku w wizualizacji. Pamiętaj, że im więcej reakcji sensorycznych jesteś w stanie uruchomić, tym bardziej Twoja wizualizacja stanie się żywa i emocjonalna.Baw się i eksperymentuj, dopóki nie znajdziesz idealnej kombinacji wzmacniającej obrazy Twej wyobraźni.
