Wpływ zabezpieczeń i monitoringu na bezpieczeństwo osób i mienia.
Corocznie w Polsce dokonywanych jest około 350 000 włamań, 40000 rozbojów, z czego około 20 000 w miejscach publicznych. Ogólna tendencja wskazuje na stały wzrost przestępczości.
Po co monitoring wizyjny?
W strefach objętych zasięgiem kamer następuje radykalne zmniejszenie (w niektórych przypadkach nawet do zera) napadów, wybryków chuligańskich, kradzieży, niszczenia mienia, wzrasta przestrzeganie zasad ruchu drogowego.
Dla przykładu w przestępczość w monitorowanym rejonie Radomia spadła o 50%.
W przypadku innych miast wskaźnik ten sięga 25-75%. Warunkiem koniecznym dla zaistnienia tych zmian jest sprzężenie monitoringu ze działaniem służb interwencyjnych: policji oraz Straży Miejskiej.
Prawidłowa organizacja pozwala, tak jak w przypadku Radomia, na dotarcie patrolu do miejsca wskazanego przez operatora systemu wizyjnego w ciągu 2 minut.
Monitoring wizyjny pozwala na „odzyskanie” do celów handlowych, turystycznych czy kulturalnych centrów miast oraz dworców. Trzeba jednak pamiętać, że wprowadzenie monitoringu nie wpływa w sposób znaczący na obniżenie przestępczości w skali całego miasta, gdyż następuje zjawisko „spychania” zjawisk patologicznych w strefy nie podlegające monitorowaniu.
Zalety instalacji monitoringu
Monitoring miejski nie jest tylko narzędziem służącym w rozstrzyganiu spraw związanych z wykroczeniami, przestępstwami karnymi, ale również może być pomocny w zabezpieczaniu imprez sportowych i kulturalnych, czy też jest pomocny do szybkiej oceny sytuacji na ulicach, skrzyżowaniach, co znacznie ułatwia kierowanie ruchem.
Jak wprowadzać monitoring wizyjny - przykład kielecki.
Przede wszystkim realizacja tego zadania musi odbywać się w ścisłej współpracy z Policją i Strażą Miejską. W przypadku Kielc na podstawie danych z ostatnich dwóch lat, przeprowadzono analizę miejsc zagrożeń – sporządzając odpowiednią mapę, stanowiącą podstawę do planu rozmieszczenia kamer.
Uzgodniono, że stanowisko monitorowania powinno znaleźć się w bezpośrednim sąsiedztwie stanowiska dowodzenia Policji, zapewniono odpowiednie środki łączności bezprzewodowej z wozami patrolowymi i przewodowej z komisariatami znajdującymi się w pobliżu planowanego rozmieszczenia kamer. Zadbano o zarezerwowanie odpowiedniego pomieszczenia oraz obsady ludzkiej.
Centrum monitorowania może znajdować się również w siedzibie Straży Miejskiej, jednak trzeba pamiętać o uzgodnieniach związanych z łącznością i organizacją współpracy z policją.
Istotne znaczenie ma przygotowanie organizacyjne Centrum monitorowania. W Radomiu ze względu na ograniczenia wynikające z limitowanego do 4 godzin czasu ciągłej pracy przy monitorze obsadę stanowią 2 osoby, co w połączeniu z koniecznością pracy ciągłej wymagało zatrudnienia 10 osób do obsługi stanowiska. Sprawą często nie zauważana jest fakt, iż system monitoringu wymaga zatrudnienia lub oddelegowania operatorów, co pochłania dodatkowe środki.
Monitoring miasta nie eliminuje w zupełności aktów wandalizmu, kradzieży, napadów, ale w znacznym stopniu je ogranicza, dlatego coraz więcej miast decyduje się na wprowadzenie monitoringu wizyjnego.
Corocznie w Polsce dokonywanych jest około 350 000 włamań, 40000 rozbojów, z czego około 20 000 w miejscach publicznych. Ogólna tendencja wskazuje na stały wzrost przestępczości.
Po co monitoring wizyjny?
W strefach objętych zasięgiem kamer następuje radykalne zmniejszenie (w niektórych przypadkach nawet do zera) napadów, wybryków chuligańskich, kradzieży, niszczenia mienia, wzrasta przestrzeganie zasad ruchu drogowego.
Dla przykładu w przestępczość w monitorowanym rejonie Radomia spadła o 50%.
W przypadku innych miast wskaźnik ten sięga 25-75%. Warunkiem koniecznym dla zaistnienia tych zmian jest sprzężenie monitoringu ze działaniem służb interwencyjnych: policji oraz Straży Miejskiej.
Prawidłowa organizacja pozwala, tak jak w przypadku Radomia, na dotarcie patrolu do miejsca wskazanego przez operatora systemu wizyjnego w ciągu 2 minut.
Monitoring wizyjny pozwala na „odzyskanie” do celów handlowych, turystycznych czy kulturalnych centrów miast oraz dworców. Trzeba jednak pamiętać, że wprowadzenie monitoringu nie wpływa w sposób znaczący na obniżenie przestępczości w skali całego miasta, gdyż następuje zjawisko „spychania” zjawisk patologicznych w strefy nie podlegające monitorowaniu.
Zalety instalacji monitoringu
Monitoring miejski nie jest tylko narzędziem służącym w rozstrzyganiu spraw związanych z wykroczeniami, przestępstwami karnymi, ale również może być pomocny w zabezpieczaniu imprez sportowych i kulturalnych, czy też jest pomocny do szybkiej oceny sytuacji na ulicach, skrzyżowaniach, co znacznie ułatwia kierowanie ruchem.
Jak wprowadzać monitoring wizyjny - przykład kielecki.
Przede wszystkim realizacja tego zadania musi odbywać się w ścisłej współpracy z Policją i Strażą Miejską. W przypadku Kielc na podstawie danych z ostatnich dwóch lat, przeprowadzono analizę miejsc zagrożeń – sporządzając odpowiednią mapę, stanowiącą podstawę do planu rozmieszczenia kamer.
Uzgodniono, że stanowisko monitorowania powinno znaleźć się w bezpośrednim sąsiedztwie stanowiska dowodzenia Policji, zapewniono odpowiednie środki łączności bezprzewodowej z wozami patrolowymi i przewodowej z komisariatami znajdującymi się w pobliżu planowanego rozmieszczenia kamer. Zadbano o zarezerwowanie odpowiedniego pomieszczenia oraz obsady ludzkiej.
Centrum monitorowania może znajdować się również w siedzibie Straży Miejskiej, jednak trzeba pamiętać o uzgodnieniach związanych z łącznością i organizacją współpracy z policją.
Istotne znaczenie ma przygotowanie organizacyjne Centrum monitorowania. W Radomiu ze względu na ograniczenia wynikające z limitowanego do 4 godzin czasu ciągłej pracy przy monitorze obsadę stanowią 2 osoby, co w połączeniu z koniecznością pracy ciągłej wymagało zatrudnienia 10 osób do obsługi stanowiska. Sprawą często nie zauważana jest fakt, iż system monitoringu wymaga zatrudnienia lub oddelegowania operatorów, co pochłania dodatkowe środki.
Monitoring miasta nie eliminuje w zupełności aktów wandalizmu, kradzieży, napadów, ale w znacznym stopniu je ogranicza, dlatego coraz więcej miast decyduje się na wprowadzenie monitoringu wizyjnego.
Licencja: Creative Commons
