Wszyscy zauważamy jak bardzo zmienia się świat wokół nas. Gdy przypomnimy sobie choćby okres własnego dzieciństwa zdamy sobie sprawę jak niewiele zostało ze starego porządku rzeczy. Coraz mniej jest osób, które przez całe swoje życie pracują w jednej firmie, wykonując ten sam zwód. Nowinki techniczne wprowadzane są na rynek w zawrotnym tempie i szybko okazuje się, że znów trzeba się czegoś uczyć. Tymczasem ogromna większość z nas jest bardzo oporna na zmiany i próbuje wszystkiego, byle tylko robić rzeczy dokładnie tak jak dotychczas.
Przykładem może być to, że tłumaczymy naszym dorastającym dzieciom - ucz się pilnie wszystkich przedmiotów, a będziesz miał dobrą pracę w jakiejś dużej, dobrze prosperującej firmie.
Tymczasem powinniśmy nasze pociechy ćwiczyć w opanowywaniu umiejętności akomodacji do wciąż zmieniających się warunków. Przyzwyczajać do tego, że należy liczyć się ze zmianami i traktować je jako część naszej rzeczywistości. Powinniśmy uczyć dzieci elastyczności, akceptowania różnorodności, łatwości nawiązywania kontaktów oraz przyzwyczajać do konieczności ciągłej nauki.
W przyszłości bowiem, będą prawdopodobnie zmuszone często zmieniać rodzaj wykonywanej pracy, uczyć się wciąż to nowych rzeczy i korzystać z „bazy” osób, których znają.
My dorośli motywując siebie samych, też powinniśmy potrafić znaleźć powody, dla których zaczniemy przyjmować zmiany z nastawieniem zafascynowanego odkrywcy.
Wielu z nas trzyma się kurczowo starych przyzwyczajeń jakby chcąc powstrzymać pędzący wokół świat.
Czy nie lepiej dla nas byłoby postępować jak ktoś praktykujący wschodnie sztuki walki, to jest – przejąć siłę z jaką nacierają na nas zmiany, a następnie wykorzystać ją i skierować w stronę najkorzystniejszą dla nas?
Przykładem może być to, że tłumaczymy naszym dorastającym dzieciom - ucz się pilnie wszystkich przedmiotów, a będziesz miał dobrą pracę w jakiejś dużej, dobrze prosperującej firmie.
Tymczasem powinniśmy nasze pociechy ćwiczyć w opanowywaniu umiejętności akomodacji do wciąż zmieniających się warunków. Przyzwyczajać do tego, że należy liczyć się ze zmianami i traktować je jako część naszej rzeczywistości. Powinniśmy uczyć dzieci elastyczności, akceptowania różnorodności, łatwości nawiązywania kontaktów oraz przyzwyczajać do konieczności ciągłej nauki.
W przyszłości bowiem, będą prawdopodobnie zmuszone często zmieniać rodzaj wykonywanej pracy, uczyć się wciąż to nowych rzeczy i korzystać z „bazy” osób, których znają.
My dorośli motywując siebie samych, też powinniśmy potrafić znaleźć powody, dla których zaczniemy przyjmować zmiany z nastawieniem zafascynowanego odkrywcy.
Wielu z nas trzyma się kurczowo starych przyzwyczajeń jakby chcąc powstrzymać pędzący wokół świat.
Czy nie lepiej dla nas byłoby postępować jak ktoś praktykujący wschodnie sztuki walki, to jest – przejąć siłę z jaką nacierają na nas zmiany, a następnie wykorzystać ją i skierować w stronę najkorzystniejszą dla nas?
Licencja: Creative Commons
