Beton to materiał budowlany wynaleziony przed wiekami w czasach starożytnych. Pierwsi posługiwali się nim Asyryjczycy, następnie Rzymianie. Pierwotnie beton uzyskiwany był z mieszaniny piasku, drobnych kamieni, zaprawy wapiennej i popiołu wulkanicznego, który czynił go wodoodpornym. W średniowieczu używanie betonu zostało zaniechane i jeśli było używane to na dużo mniejsza skalę niż miało to miejsce wcześniej. Dopiero w gotyku wykorzystywano go chętniej, wykonując odlewy elementów dekoracyjnych. W wieku XIX miało miejsce upowszechnienie betonu, czyniąc go właściwym materiałem budulcowym. Od tamtego czasu zaczęły powstawać jego odmiany. Wówczas pojawił się między innymi żelbet, czyli beton ze zbrojeniem. Nazwisko ojca żelbetu w przeciwieństwie do wynalazcy betonu jest znane. Był nim Joseph - Louis Lambot, który to z danego materiału zbudował barkę zaprezentowaną następnie w Paryżu w 1855 roku. Mniej więcej w tym samym czasie żelbetu użył ogrodnik Joseph Monier tworząc klomby na kwiaty. W 1892 roku pomysł zbrojonego betonu został uzasadniony naukowo co pozwoliło na wykonanie projektu pierwszego żelbetowego mostu, który stanął w miejscowości Viggen w Szwajcarii.
Współcześnie beton jest tak powszechnym materiałem budowlanym, że trudno sobie bez niego wyobrazić przemysł budowlany. Przepis nań nie jest zbyt skomplikowany co przekłada się na cenę. Uzyskiwanie betonu to mieszanie cementu, kruszywa grubego i drobnego, wody oraz ewentualnych domieszek i dodatków.
Czy rozwój budownictwa wyeliminuje kiedyś betonowe konstrukcję? Na razie to tworzywo jest wciąż najpopularniejsze na rynku jednak coraz więcej nowoczesnych projektów architektonicznych powstaje w oparciu o aluminium i szkło, gdzie używanie betonu jest znikome w stosunku do całej bryły. W najwyższym budynku świata Burdż Chalifa zrezygnowano w wielu punktach projektu z żelbetu na rzecz lekkich stalowych konstrukcji. Ta tendencja przenosi się także na budynki dużo niższe, tak więc betonowe drapacze chmur, biurowce i inne bryły architektury miejskiej to powoli przeszłość. Oczywiście stuprocentowe znikniecie betonu jest fikcją. Wykorzystuje się go do budowy fundamentów i innych niższych partii. Jednak sam fakt jego znacznej redukcji wróży nowe czasy w sztuce budowania i zasadniczą zmianę roli betonu.
