Azbest w Polsce zdobył swoją największą popularność stosunkowo późno, bo na przełomie lat 60-70, kiedy w niektórych krajach wysoko rozwiniętych był on już całkowicie wycofywany z użycia ze względu na bardzo szkodliwy wpływ na zdrowie człowieka, czasem doprowadzający nawet do śmierci.
W Polsce pierwsze wyroby azbestowe budowlane zostały sprowadzone w latach 30 z Belgii, a w latach największego boomu azbestowego większość azbestu importowano ze Związku Radzieckiego (był to chryzotyl, który stanowił 95 % azbestu używanego w Polsce), natomiast z Republiki Południowej Afryki importowano azbest krokidolit (5 % całego zużycia). Na początku lat 70 zrezygnowano całkowicie ze stosowania azbestu krokidolitowego, najbardziej szkodliwego ze wszystkich.
Według statystyk najwięcej, bo aż około 80 % azbestu było wykorzystywane w budownictwie, następnie 12 w przemyśle chemicznym, a reszta w innych gałęziach gospodarki.
Najczęściej spotykanymi produktami azbestowymi były oczywiście materiały cementowo-azbestowe popularnie nazywane eternitem. Eternit przeważał w instalacjach dachowych, lecz często również stosowany był do produkcji płyt prasowanych wielkoformatowych, które służyły do ocieplenia i wykończenia budynków „wielkiej płyty" .
Popularność azbestu w Polsce wynikała z niskich kosztów technologi produkcji materiałów zawierających azbest, jego bardzo dużej dostępności, oraz niskiej cenie. Trzeba pamiętać, że azbest oferował doskonałe parametry w kwestii ognioodporności oraz termoizolacji. Materiały oferujące podobne właściwości były dużo droższe, a w latach 60-70 w Polsce często technologia ich produkcji oraz cena była nieosiągalna zarówno dla polskich producentów materiałów budowlanych jak i przeciętnego obywatela.
Wszystkie te czynniki spowodowały ogromny problem z odbiorem odpadów azbestowych w Polsce, z którym będziemy musieli się zmierzyć przed końcem 2030 roku.