Szczur biały, o którego hodowli teraz opowiem, to nie zwierze laboratoryjne, lecz domowe. Wymaga odpowiednich warunków, opieki, żywienia i pielęgnacji. I to my musimy mu to zapewnić. A ponieważ już wiemy, że nie należy się go ani bać, ani brzydzić, przystąpmy do organizowania mu pobytu u nas.
Szczur! Szczur! Łapać! Zabić! Ohyda. Boimy się go, brzydzimy i tępimy. Jest szkodnikiem zjadając corocznie 20% produkowanej na świecie żywności. Roznosicielem różnych chorób z takimi zakaźnymi włącznie, jak cholera, dżuma czy czerwonka. Lecz czy to wszystko? Co tak naprawdę o nim wiemy?
